يعقوب شيری۱، دکتر حميد آقا علی نژاد*، دکتر رضا قراخانلو۳، صادق امانی شلمزاری۴ ، محمد امين ساعی
مجله غدد درون ریز و متابولیسم
مقدمه: تمرينهای ورزشی ميتوانند از راه تنظيم و تعديل تعادل سيتوکينی در ريزمحيط تومور نقش حمايتی را در سرطان پستان ايفا نمايند. اينترلوکين ۱۰ سيتوکينی ضد التهابی و ضد رگزايی تومور است که نقش مهمی در روند بازداری رشد تومور دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرينهاي استقامتی بر ميزان IL-10 بافتي موشهای ماده مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روشها: ۲۰ سر موش بالبسي ماده (۶ تا ۸ هفتهای با ميانگين وزنی ۲±۱۴ گرم) خريداری و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل و تمرين قرار گرفتند. گروه تمرين به مدت ۶ هفته تمرينهای استقامتي (پنج جلسه در هفته، ۲۵ دقيقه، ۵۰% تا ۶۵% بيشينه اکسيژن مصرفی) را پس از آشناسازي موشها با محيط ورزشی و تزريق يک ميليون سلول سرطانی MC4-L2 انجام دادند. هر هفته يکبار طول و عرض تومور توسط کوليس ديجيتالی اندازهگيری شد. در پايان بافت تومور موشها برداشته شد و به سرعت منجمد، و در دماي۷۰- درجهی سلسيوس نگهداری گرديد. نمونه تومور هموژنيزه شد و سپس با روش الايزا ميزان سيتوکين IL-10در نمونهها بررسی گرديد. از آزمون تی مستقل به منظور مقايسهی دادههای مربوط به دو گروه کنترل و تجربی استفاده گرديد. يافتهها: يافتهها نشان داد مقدار IL-10 در گروه تمرين نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری افزايش يافت (۰۵/۰P>). همچنين، کاهش حجم تومور در گروه تمرين نسبت به گروه کنترل مشاهده گرديد. نتيجهگيری: IL-10 سيتوکينی ضد رگزا است. افزايش سطح اين سيتوکين همسو با کاهش حجم تومور بود. بنابراين تمرين استقامتی به احتمال زياد از راه تعديل سطح اين سيتوکين ميتواند موجب کاهش رشد تومور گردد. با توجه به يافتههای پژوهش حاضر ميتوان نتيجهگيری نمود تمرينهای استقامتی نقش موثری در بازداری از رشد تومور در سرطانهای وابسته به استروژن دارد.
واژههای کلیدی: سرطان پستان، تمرين استقامتی، اينترلوکين ۱۰، حجم تومور،