مقايسه اثر ۶ هفته برنامه تمرينی تقويت عضله سرينی ميانی و تمرينات تعادلی بر کنترل پاسچر در زنان ميانسال و سالمند

سولماز مهدوی اورتاکند ، امين فرزانه حصاری ^*، مهدی زارعی ، مهيار خوشدل

زمينه و هدف: اين مطالعه اثر دو نوع برنامه تمرينی تقويت عضله سرينی ميانی و تمرينات تعادلی بر کنترل پاسچر زنان سالمند را مورد ارزيابی قرار داده است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يک تحقيق نيمه‌تجربی با طرح پيش‌آزمون – پس‌آزمون و با دو گروه مداخله‌ی تمرينی و يک گروه کنترل می‌باشد، که در آن ۴۵ زن سالمند با دامنه سنی ۶۵-۵۵ سال به روش دردسترس و داشتن ملاکهای ورود به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرين تقويت سرينی ميانی، تمرين تعادلی و کنترل تقسيم شدند. دو گروه تمرين سرينی ميانی و تمرينات تعادلی پروتکل تمرينی مربوطه را به مدت ۶ هفته، ۳ بار در هفته‌ به‌صورت يک روز در ميان انجام دادند. تغيير در کنترل پاسچر شرکت کنندگان، قبل و بعد از دوره تمرين، به‌وسيله آزمون برگ (Berg Test) اندازه‌گيری شد. تجزيه و تحليل آماری با استفاده از آزمون آماری t همبسته و تحليل واريانس (ANOVA) انجام شد. يافته‌ها: يافته‌های تحقيق نشان داد که اعمال برنامه‌ی تمرين تقويتی سرينی ميانی و تعادلی می‌تواند باعث بهبود کنترل پاسچر (۰۰۳/۰p=) و (۰۱۲/۰p=) در زنان سالمند شود. همچنين تفاوت معنی‌داری بين داده‌های پس‌آزمون گروه تمرين تقويتی سرينی ميانی و تمرين تعادلی با گروه کنترل در آزمون تعادل ديده شد (۰۰۵/۰ p=) و (۰۰۱/۰ p=). همچنين تفاوت معناداری بين دو گروه تقويتی سرينی ميانی و تمرين تعادلی (۶/۰ p=) ديده نشد. نتيجه‌گيری: از يافته‌های تحقيق می‌توان نتيجه گرفت که تقويت عضله سرينی ميانی باعث بهبود کنترل پاسچر در زنان سالمند می‌شود.