وحيد ساری صراف ، مهدی سليمانی ، عليرضا شمس الدينی *، سيروان آتشک ، امير امينی ، بهزاد بازگير ، عميدالدين خطيبی
مجله پزشکی سبزوار
زمينه و هدف: فيبرينوژن بهعنوان يک عامل مجزا و موثر بر خطرات قلبی- عروقی، با گسترش بيماری عروق کرونری قلب مرتبط میباشد. از طرفی، فعاليت ورزشی شديد ميزان وقوع حملات اوليه قلبی را افزايش میدهد. با توجه به افزايش خطر وقايع لختهزايی غيرطبيعی عروق اصلی توسط فعاليت ورزشی شديد و نقش فيبرينوژن در بيماريهای قلبی- عروقی، راهبردهايی از جمله مصرف کاکائو گسترش پيدا کرده است. مواد و روش ها: در يک مطالعه تجربی تک گروهه و دوسويه کور، ۱۱ کاراتهکای نخبه مرد (سن:۲±۲۱ سال، قد:۴۱/۳±۹۶/۱۷۶ سانتی-متر) در دو هفته متوالی (۱- هفتهی اول: دارونما: شش نفر و کاکائو: پنج نفر، ۲- هفتهی دوم: دارونما: پنج نفر و کاکائو: شش نفر) و بهصورت تصادفی در يک فعاليت وامانده ساز (بروس) شرکت کردند. هر ورزشکار، پس از خونگيری مرحله اول، بطریهای حاوی محلول دارونما و کاکائو را به مقدار mg.kg-1 5 مصرف کرده و دو ساعت بعد از آن، آزمون بروس را انجام دادند. بهاين ترتيب، هر ورزشکار، دو بار آزمون بروس: (۱- پس از مصرف دارونما ، ۲- پس از مصرف کاکائو) را انجام داد. بلافاصله قبل از آزمون، بلافاصله و يک ساعت پس از انجام آزمون، نمونهگيری خونی مراحل دوم، سوم و چهارم گرفته شد. دادهها با استفاده از آزمون تحليل واريانس آنوا در اندازهگيریهای مکرر در سطح ۰۱/۰ آناليز شدند. يافتهها: هنگام مصرف کاکائو، تفاوت معنیداری بين مراحل مختلف زمانی در مقادير فيبرينوژن ديده نشد که بيانگر عدم تأثير مصرف کاکائو بر اين شاخص می باشد(۰۱/۰P<). بنابراين، کاکائو بر فيبرينوژن خون مردان ورزشکار نخبه بلافاصله و يک ساعت بعد از يک جلسه فعاليت وامانده ساز هوازی تأثير ندارد. نتيجهگيری: کاکائو با و يا بدون فعاليت هوازی وامانده ساز، بر عامل فيبرينوژن خون مردان کاراتهکا تأثيری ندارد.
واژههاي كليدي: بيماريهاي قلبي- عروقي، کاکائو، آزمون بروس، فيبرينوژن، کاراتهکا،