تاثیر تمرین استقامتی شنا و مکمل سیلیمارین در طی بارداری بر شاخص آپوپتوزی سلول های کبد نوزادان موش های صحرایی ناشی از مسمومیت مادری با کادمیوم

شادمهر میردار هریجانی ، حسین علی اصغرزاده اولیایی غلامرضا حمیدیان ، نرگس موسوی

نشریه مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش

زمینه و هدف: در طی رشد جنین، هم تکثیر سلولی و هم آپوپتوز برای رشد صحیح بافت کبد جنین ضروری است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرین استقامتی شنا و مکمل سیلیمارین در طی بارداری بر شاخص آپوپتوزی سلول های کبد نوزادان مو شهای صحرایی در معرض مسمومیت با کادمیوم انجام گرفت. روش تحقیق: ۷۲ سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار (وزن ۲۰ ± ۲۰۰ گرم) به ۹ گروه تقسیم شدند. کادمیوم کلراید به میزان ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت محلول در آب آشامیدنی به مو شها خورانده شد. برنامه تمرینی در دوران بارداری ۶۰ دقیقه شنا در روز و به مدت ۵ روز در هفته بود. سیلیمارین ( ۱۰۰ میل یگرم بر کیلوگرم وزن بدن) به صورت زیرجلدی ۳ بار در هفته تزریق شد. نمونه برداری از بافت کبد دو روز پس از تولد انجام شد و برای تعیین شاخص آپوپتوزی کبد از تكنيك ايمونوهيستوشيمي تانل به روش غير راديواكتيو نشاندار كردن انتهايي در جاي خود، استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل یافت هها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD در سطح خطای ۰۵ / α ≥ ۰ بهره برداری گردید. یافته ها: شاخص آپوپتوزی کبد در گروه های کادمیوم  سیلیمارین و کادمیوم  تمرین  سیلیمارین در مقایسه با گروه کادمیوم، کاهش معنی داری ( ۰۰۱ / p>0 ) نشان داد؛ اما تمرین شنا به تنهایی تاثیری بر شاخص آپوپتوزی کبد نداشت ( ۸۳ / p=0 ). نتیجه گیری: تمرین استقامتی شنا در طی بارداری تاثیری بر کاهش شاخص آپوپتوزی سلول های کبد نوزادان ناشی از مسمومیت مادری با کادمیوم ندارد، اما تزریق سیلیمارین به طور احتمالی آن را کاهش م یدهد.

واژه های کلیدی: کادمیوم، تمرین شنا، سیلیمارین، شاخص آپوپتوزی، کبد نوزاد.

متن کامل مقاله رایگان