۱ محمد فتحی؛ ۲ رضا قراخانلو ؛ ۳ مسعود سلیمانی؛ ۴ حمید رجبی؛ ۵ راضیه رضایی
۱استادیار فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه لرستان
۲دانشیار فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس
۳دانشیار گروه هماتولوژی، دانشکدۀ علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس
۴دانشیار فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی
۵دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهید چمران
نشریه علوم زیستی ورزشی
سلولهای ماهوارهای، سلولهای جوانهای عضلات اسکلتی محسوب میشوند که بر اثر آسیب عضلانی فعال وارد چرخۀ سلولی میشوند. از جمله نشانههای فعالسازی و تکثیر این سلولها افزایش بیان ژن myoD است. تناقضاتی در پاسخ این ژن در تارهای کند و تند به تمرینات مقاومتی وجود دارد، بنابراین هدف این تحقیق ارزیابی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان ژن myoD در عضلۀ اسکلتی تند و کندانقباض رتهای نر نژاد ویستار است.
بدین منظور پانزده رت از انستیتو پاستور تهیه شد و در شرایط طبیعی (دما، چرخۀ تاریکی و روشنایی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و بهصورت تصادفی به گروه مقاومتی (ده سر) و کنترل (پنج سر) تقسیم شدند. گروه مقاومتی یک جلسه تمرین مقاومتی را اجرا کردند، سپس ۳ و ۶ ساعت پس از تمرین، بیهوش و تشریح شدند. پس از آن عضلات نعلی و عضلۀ بازکنندۀ دراز انگشتان (EDL) خارج و برای تعیین میزان بیان ژن myoD در آنها از روشReal time RT-PCR استفاده شد. با استفاده از آزمون آماری t اطلاعات بهدستآمده ارزیابی شد.
در پایان نتایج نشان داد تمرین مقاومتی بیان ژن myoD در عضلۀ EDL را ۳۶/۲ برابر (غیرمعنادار) افزایش داد و بیان ژن myoD عضلۀ نعلی تغییر معناداری نکرد. پس میتوان گفت ژن myoD در عضلۀ تندانقباض نسبت به عضلۀ کندانقباض سریعتر و بیشتر تحت تأثیر تمرین مقاومتی قرار میگیرد.
کلیدواژگان
تمرین مقاومتی؛ عضلۀ نعلی؛ عضلۀ بازکنندۀ دراز انگشتان؛myoD