تأثیر تمرین یوگا مبتنی بر نظریه بیوریتم زیستی بر تعادل و توجه انتخابی زنان سالمند

اهداف هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تمرین یوگا مبتنی بر نظریه بیوریتم زیستی بر عملکرد تعادلی و توجه انتخابی سالمندان بود.
مواد و روش ها در این تحقیق نیمه‌تجربی، ۳۵ زن سالمند با میانگین سنی ۸/۲±۱/۶۱ به‌طور تصادفی در ۳ گروه تمرینات یوگا مبتنی بر بهینگی بیوریتم زیستی (۱۳=n)، تمرینات یوگا (۱۳=n)، و کنترل (۱۱=n) قرار گرفتند. در این پژوهش برای ارزیابی تعادل پویا و توانایی حفظ تعادل از آزمون زمان برخاستن و رفتن، برای سنجش تعادل ایستا از آزمون لک‌لک، و برای سنجش توجه انتخابی از مجموعه آزمون‌های توجه سیستم وینا استفاده شد. اطلاعات مربوط به توجه انتخابی در آزمودنی‌ها با استفاده از آزمون ارزیابی توجه و تمرکز کوتاه‌مدت در نرم‌افزار وینا در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی در نرم‌افزار SPSS تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ها نتایج تحقیق نشان داد تعادل ایستا و پویای سالمندان به طور معنی‌داری پس از مداخله تحقیقی بهبود یافت. از طرف دیگر، شاخص‌های مرتبط با توجه انتخابی مشتمل بر متوسط زمان عکس‌العمل و همین‌طور پاسخ مناسب به محرک‌های اعمال‌شده تغیر مثبت معنی‌داری داشت (۰۵/۰P≤)، اما برنامه‌ریزی تمرینی به اقتضای بیوریتم تأثیری بر عملکردهای مذکور نداشت.
نتیجه گیری با توجه به اینکه سالمندان به دلیل ضعف جسمانی و همین‌طور شناختی درگذر زمان زوال جسمانی شناختی را تجربه می‌کنند و با عنایت به محدودیت‌های جسمانی، توانایی اجرای برنامه‌های تمرینی مختلف را ندارند، اجرای تمرینات یوگا برای تقویت هر دو بخش تأکید می‌شود.