بررسی کيفيت زندگی زنان سالمند

داود حکمت پو، فرزانه جهانی^* ، فاطمه بهزادی

زمينه و هدف: روند رو به افزايش جمعيت سالمندي ايران و همراه بودن پديده سالمندی با بروز اختلالات جسمی و روحی ضرورت تعيين کيفيت زندگی اين قشر را افزايش داده است. کيفيت زندگی زنان سالمند به لحاظ آسيب پذيري بيشتر تحت تاثير عوامل گوناگون است. بدين منظور اين مطالعه با هدف بررسی کيفيت زندگی زنان سالمند شهر اراک طراحی گرديد.

مواد و روش‎ها: اين پژوهش از نوع مقطعی است که در سال ۱۳۹۲ بر روی ۲۷۱ نفر از زنان سالمند شهر اراک به روش نمونه گيری طبقه‎ای صورت گرفت. روش جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافيک و پرسشنامه کيفيت زندگی(SF-36) بود. داده‎ها از طريق نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.

يافته‎ها: ميانگين (انحراف معيار) سنی افراد شرکت کننده ۰۲/۷±۵/۶۷ و ميانگين (انحراف معيار) کيفيت زندگی، سلامت روان و سلامت جسمی به ترتيب ۳۹/۱۸±۲۲/۵۰، ۳۸/۱۹±۵۴/۵۸ و ۸۲/۲۰±۳۵/۴۶ بود. ميانگين (انحراف معيار) امتياز ابعاد هشت گانه کيفيت زندگی به اين شرح بود: سلامت عمومي۷۹/۱۰±۵۲/۴۵، عملکرد اجتماعي۹۴/۲۴±۵۸/۵۶، درد جسمی ۲۷/۲۸±۶۰/۴۷، عملکرد جسمی ۰۵/۲۷±۴۶/۵۱، محدوديت جسمي ۶۷/۴۲±۱۰/۳۸، مشکلات روحی ۱۱/۴۲±۲۲/۴۶، نشاط ۰۹/۱۹±۱۶/۵۰ و سلامت رواني ۳۸/۱۹±۵۴/۵۸ بود. بين کيفيت زندگی، تاهل و درآمد ماهيانه رابطه آماری معنی داري مشاهده گرديد(۰۵/p<0).

نتيجه‎گيری: نتايج نشان داد که زنان سالمند شهر اراک از کيفيت زندگی متوسطی برخوردار بوده و عواملی مانند تاهل، سطح درآمد، نوع سکونت، سطح تحصيلات و سن بر کيفيت زندگی آنان تاثير مستقيم دارند.

واژه‌های كليدي: سالمندان، کيفيت زندگی، زنان،