اثر تمرین منظم تناوبی پرشدت بر برخی از شاخص های آپوپتوتیک در بافت مغز موش های صحرایی ماده پیر

سپیده حسنی ، معصومه حبیبیان*
دانشیار گروه تربیت بدنی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران

چکیده

سابقه و هدف: فرایند پیری با زوال تدریجی بافت­ ها و اندام­ ها همراه است. مرگ سلولی آپوپتوتیک به­ عنوان یک عامل احتمالی در بروز آسیب­ های مرتبط با افزایش سن شناخته شده است. تحقیق حاضر به ­منظور بررسی اثر تمرین منظم تناوبی پرشدت بر سطوح برخی از شاخص ­های آپوپتوتیک در بافت مغزی موش ­های a صحرایی ماده پیر انجام شد.
مواد و روش­ ها: در این تحقیق تجربی ۱۴ سر موش صحرایی ماده پیر نژاد ویستار به­ صورت تصادفی به ۲ گروه (۷تایی) کنترل و تمرین تقسیم شدند. حیوانات ۱۰ دوره تمرین تناوبی پرشدت دویدن روی نوارگردان با سرعت۲۰-۳۴ متر در دقیقه به­ مدت ۱ دقیقه و همراه با ۲ دقیقه استراحت بین دوره­ ها، ۳ روز در هفته و به ­مدت ۸ هفته اجرا نمودند. موش­ ها ۴۸ ساعت پس از آخرین مداخله­ کشته شدند و سطوح مغزی Bax و Bcl-2 به روش الایزا تعیین شد.
نتایج: نتایج نشان داد که ۸ هفته تمرین تناوبی پرشدت موجب کاهش سطوح مغزی Bax در موش­ های صحرایی ماده پیر ­شده (۰/۰۵>P)، و باعث افزایش معنی ­دار سطوح مغزی Bcl-2 در موش ­های گروه تمرین می ­شود (۰/۰۵>P).
نتیجه ­گیری: ممکن است تمرینات تناوبی پرشدت بخشی از اثرات حفاظتی خود در را در مقابل آپوپتوز ناشی از پیری به واسطه افزایش پروتئین ضد آپوپتیک Bcl-2 و سرکوب پروتئین پروآپوپتیک Bax در مغز میانجی­گری نماید.
واژه‌های کلیدی: آپوپتوز، مغز، تمرین تناوبی پرشدت

متن کامل مقاله رایگان