مقايسه تاثير تمرينات ورزشی مقاومتی و استقامتی بر علايم جسمانی و روانی-رفتاری سندرم پيش قاعدگی

حسن علی عابدی، اصغر نيک سرشت* ، فهيمه تشکريان

مجله علوم پزشکی جهرم

مقدمه:با توجه به شيوع بالای سندرم پيش قاعدگی در جامعه و پيامد های منفی اقتصادی، اجتماعی و تحصيلی آن يافتن راهی آسان و ارزان جهت درمان يا کاهش علايم آن ضروری می باشد. مطالعات مختلف نشان داده اند که ورزش می تواند در درمان اين سندرم موثر باشد. از آنجايی که تاکنون تاثير و مقايسه دو نوع تمرين ورزشی مقاومتی و استقامتی بر اين سندرم مطالعه نشده است ، هدف اين مطالعه مقايسه تاثير ورزش مقاومتی و استقامتی روی علايم جسمانی و روانی- رفتاری سندرم پيش قاعدگی بود. روش کار: اين مطالعه کار آزمايی بالينی (قبل و بعد) روی ۳۰ نفر مبتلا به اين سندرم انجام شد که به صورت تصادفی در سه گروه تمرين مقاومتی استقامتی و کنترل قرار گرفتند. شدت علايم جسمانی و روانی-رفتاری سندرم قبل و بعد۸ هفته از اجرای پروتکل به کمک پرسشنامه بررسی شد. داده ها به کمک آمار توصيفی و استنباطی و آزمون کوواريانس و تست پشتيبان LSD در سطح ۰۵/۰ به کمک نرم افزار SPSS 18 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: آزمودنی ها قبل از شروع پروتکل از نظر سن، وزن، قد و از نظر علائم جسمانی و روانی- رفتاری تفاوتی نداشتند. هشت هفته تمرين مقاومتی و يا استقامتی در مقايسه با گروه کنترل، علائم جسمانی و روانی- رفتاری سندرم پيش قاعدگی را بطور معنی داری کاهش دادند. نتيجه گيری: ورزش توانست علايم سندرم پيش قاعدگی را کاهش دهد و از اين نظر تفاوتی بين ورزش مقاومتی و استقامتی وجود نداشت.
واژه‌های کلیدی: سندرم پيش قاعدگی، پرسشنامه، تمرين مقاومتی، تمرين استقامتی،

متن کامل مقاله رایگان