نورگلین-۱ در شدت های مختلف تمرینات دایره ایی مقاومتی سطوح لپتین پلاسما را در مردان جوان با وزن نرمال افزایش می دهد

نجمه رضایی نژاد, عباس قنبری نیاکی

فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی – دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ۶ هفته تمرین دایره‌ای مقاومتی با شدت‌های مختلف بر سطوح پلاسمایی نورگلین-۱، لپتین، انسولین و گلوکز و همبستگی بین نورگلین-۱ و لپتین در مردان جوان با وزن نرمال بود. به این منظور ۴۵ نفر از دانشجویان پسر ۲۰ الی ۲۴ ساله (با میانگین و انحراف معیار وزنی ۶۳/۱±۱۰/۷۳ کیلوگرم، سن ۱۷/۰±۵۵/۲۱ سال و قد ۸۸/۰±۴۲/۱۷۵ سانتی‌متر) ساکن خوابگاه داوطلبانه در ۵ گروه (کنترل، ۲۰،۴۰،۶۰ و ۸۰ درصد حداکثر یک تکرار بیشینه) قرار گرفتند. گروه‌های تمرینی به مدت ۶ هفته (۴ روز در هفته) تمرینات دایره‌ای مقاومتی را با شدت‌های تعیین‌شده انجام دادند؛ اما گروه کنترل در طول این دوره در هیچ‌گونه برنامۀ ورزشی منظمی شرکت نکرد. نمونه‌های خونی از ورید بازویی ۴۸ ساعت قبل و پس از تمرینات و ۳ ساعت پس از صرف صبحانه نرمال جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و تی زوجی تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین سطوح نورگلین(۰۰۰۱/۰ = p)،لپتین (۰۰۹/۰p=) و انسولین (۰۱۳/۰p=) پلاسما در گروه‌های مختلف تفاوت معنی‌دار وجود دارد، اما برای گلوکز (۲۷/۰p=) تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد، همبستگی بین سطوح اولیه نورگلین و لپتین در (۰۰۰۱/۰ =p) و سطوح تغییرات(۰۰۱/۰ =p) وجود داشت. نتیجه این پژوهش نشان داد که ممکن است افزایش لپتین ناشی از ماینجی گری افزایش نورگلین باشد.

واژه‌های کلیدی: نروگلین-۱،تمرینات دایره‌ای مقاومتی، لپتین پلاسما، شدت تمرین

متن کامل