مهشید دژن۱، نادر شاکری *۲، حسین عابد نطنزی۱
۱- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
۲- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مجله پزشکی گناباد
اهداف: در مورد اثر تمرینات تایچی بر نسبت هورمونهای تستوسترون و کورتیزول نتایج روشنی در دست نیست، اما سوابق پژوهشی موجود نشان میدهد که تمرینات هوازی یا استقامتی (با توجه به هوازیبودن تایچی) میتوانند بر مقادیر تام و نسبت این دو هورمون اثرگذار باشند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فعالیت تایچی بر مقادیر تستوسترون، کورتیزول و همچنین نسبت تستوسترون به کورتیزول سرم زنان بود.
مواد و روشها: در این پژوهش نیمهتجربی و مقطعی در سال ۱۳۹۴، ۴۲ تایچیکای زن از باشگاههای شهر تهران بهصورت هدفمند انتخاب شده و براساس میزان سابقه تمرینی به سه گروه ۱۴نفره تقسیم شدند؛ اول (۶ تا ۱۲ ماه)، دوم (۳۰ تا ۴۲ ماه) و سوم (۵۲ تا ۶۴ ماه). از هر سه گروه بهدنبال ۱۲ ساعت ناشتایی شبانه، نمونه خون وریدی بهمنظور بررسی مقادیر کورتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول گرفته شد. دادهها توسط نرمافزار آماری SPSS 19 و با استفاده از آزمون ناپارامتری کروسکالوالیس، آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین مقادیر هورمونهای تستوسترون سرم، کورتیزول و نیز نسبت تستوسترون به کورتیزول در بین سه گروه تفاوت معنیداری نداشت (۰۵/۰p>).
نتیجهگیری: سابقه تمرینی زنان تایچیکا، تاثیری بر مقادیر هورمونهای تستوسترون و کورتیزول سرم و نسبت این دو ندارد.
واژههای کلیدی: تایچی، تستوسترون، کورتیزول