تأثیر برنامه ورزشی هوازی بر کیفیت زندگی زنان پری منوپوز و منوپوز: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده

مژگان میرغفوروند؛ ۲ سکینه محمد علیزاده چرندابی؛ ۳ سحرناز نجات؛ ۴ مهرناز اصغری
۱استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
۲استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات علوم اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
۳دانشیار گروه آمار و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات بهره برداری از دانش سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
۴دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.

مجله زنان و مامائی و نازائی

مقدمه: یائسگی یک رویداد فیزیولوژیک است که منجر به پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی در زندگی زنان شده و در نتیجه کیفیت زندگی آنان را تحت تأثیر قرار می­دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر ورزش هوازی بر کیفیت زندگی زنان پری ­منوپوز و منوپوز انجام شد.
روش­ کار: این مطالعه کارآزمایی در سال ۱۳۹۲ بر روی ۵۴ زن متأهل سالم منوپوز و پری­منوپوز ۶۰-۴۵ ساله شهرستان کلیبر انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله (انجام ورزشی هوازی به صورت پیاده­روی با شدت متوسط، ۳ روز در هفته به­ مدت ۱۲ هفته) و کنترل (بدون مداخله) قرار گرفتند. پرسشنامه کیفیت زندگی زنان یائسه توسط هر دو گروه قبل از مداخله، ۸ و ۱۲ هفته بعد از مداخله تکمیل شد. دو گروه از نظر نمرات بعد از مداخله با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس با کنترل نمرات پایه مورد مقایسه قرار گرفتند. نمرات پایین تر نشان دهنده کیفیت بهتر زندگی و شدت کمتر نشانه­ های یائسگی است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  SPSS(نسخه ۱۸) و آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف، کای دو، کای دو روند، تی مستقل، آزمون تحلیل کواریانس و اندازه­ های تکراری انجام شد. ۰۵/۰>p معنادار در نظر گرفته شد.
یافته ها: با کنترل نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله، میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در پایان هفته ۸ ۹/۱- تا ۷/۱۳- (فاصله اطمینان ۹۵%، تفاوت میانگین تعدیل یافته: ۸/۷-) و هفته ۱۲ پس از مداخله (۹/۷- تا ۸/۱۷-، ۹/۱۲-) در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. همچنین نمره زیر­ دامنه ­های جسمانی و روانی- اجتماعی در هفته ۸ و ۱۲ و زیر ­دامنه وازوموتور در هفته ۱۲ در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­داری داشت (۰۵/۰>p). بین دو گروه از نظر نمره بُعد علائم جنسی تفاوت معنی­داری وجود نداشت (۴۶/۰=p).
نتیجه ­گیری: انجام ورزش هوازی با شدت متوسط در بهبود کیفیت زندگی زنان منوپوز و پری ­منوپوز مؤثر است.
کلیدواژگان
کیفیت زندگی؛ ورزش هوازی؛ یائسه

متن کامل مقاله رایگان