تأثیر مصرف حاد کافئین بر کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز پلاسما پس از یک جلسه فعالیت مقاومتی در مردان ورزشکار

عباس فروغی پردنجانی۱ ؛ محسن ابراهیمی ۲ ؛ روح الله حق شناس۲
۱کارشناس‌ارشد فیزیولوژی ورزشی- دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
۲٫ استادیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

براساس برخی شواهد مصرف کافئین قبل از فعالیت ورزشی بر آسیب عضلانی بدن اثر­ می‌گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی مصرف ۶ میلی‌گرم بر کیلوگرم کافئین متعاقب یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی بر کراتین کیناز (CK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) در مردان فعال بود. ۲۰ دانشجوی پسر رشتۀ تربیت بدنی (سن ۲۵/۱±۲۲/۲۱ سال، قد ۸۸/۶±۱۳/۱۷۵ سانتی‌متر، وزن ۱۰/۷±۲۲/۶۹ کیلوگرم و شاخص تودة بدن ۲۱/۲±۲۱/۲۲ کیلوگرم بر متر مکعب، به‌صورت تصادفی در دو گروه دارونما (۱۰n=) و کافئین (۱۰n=) تقسیم شدند و یک ساعت پیش از فعالیت مقاومتی به‌صورت دوسوکور کافئین یا دارونما دریافت کردند. فعالیت مقاومتی شامل یک مرحله تمرین دایره­ای در ۵ ایستگاه و هر ایستگاه شامل ۳ نوبت بود که هر نوبت با ۷۵ درصد یک تکرار بیشینه در ۸ تا ۱۰ تکرار انجام گرفت. نمونه­های خونی قبل از مصرف کافئین یا دارونما، بلافاصله پس از تمرین، ۲۴ و ۴۸ ساعت بعد از تمرین جمع­آوری شد. نتایج نشان داد تمرین مقاومتی موجب افزایش معنادار سطوح آنزیمی CK (013/0P=) و LDH (001/0P=) شد. اما این تغییرات بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (۰۵/۰P≥). به‌نظر می‌رسد مصرف ۶ میلی‌گرم بر کیلوگرم کافئین قبل از فعالیت مقاومتی نمی­تواند موجب کاهش شاخص­های آسیب عضلانی در خون شود.

کلیدواژگان
آسیب عضلانی؛ کافئین؛ کراتین کیناز؛ لاکتات دهیدروژناز؛ فعالیت مقاومتی

متن کامل مقاله رایگان