عباس معمارباشی ، مجتبی عباسيان
هدف: کوفتگی عضلانی حالتی ناخوشايند همراه با درد در عضلات اسکلتی است که عمدتاً متعاقب فعاليت عضلانی برونگرا و يا غير معمول ايجاد ميشود. دستيابی به روشی آسان و بيضرر برای پيشگيری از اين عارضه يا درمان آن، از دغدغههای رايج مربيان و ورزشکاران است. اين مطالعه با هدف بررسی اثرات مصرف خوراکی پودر دارچين به مدت ده روز در پيشگيری از علائم بيوشيميايی و نشانههای عملکردی کوفتگی عضلانی تأخيری ( DOMS ) متعاقب يک جلسه فعاليت عضلانی برونگرا انجام شد.
روشپژوهش: تعداد ۲۴ دانشجوی پسر غير فعال سالم و فاقد علائم کوفتگی عضلانی دانشگاه محقق اردبيلی با دامنه سنی (۱۴/۱ ± ۱/۱۹سال) به طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱۰ نفر) و شاهد (۱۴ نفر) تقسيم شدند. آزمودنيهای گروه تجربی، يک هفته قبل و سه روز بعد از ايجاد کوفتگی عضلانی، روزانه ۶ عدد کپسول حاوی ۴۲۰ ميليگرم پودر دارچين ( روزانه ۵۲/۲ گرم) و گروه شاهد ۶ عددکپسول حاوی ۳۰۰ ميليگرم ماده بی اثر لاکتوز (دو عدد صبح، دو عدد ظهر و دو عدد شب) بعد يا حين صرف وعدههای غذايی مصرف کردند. پروتکل ايجاد کوفتگی عضلانی به صورت وزنه زدن با ۸۰ درصد يک تکرار بيشينه در چهار نوبت و هر نوبت با ۲۰ تکرار و ۳ دقيقه استراحت بين هر نوبت اجرا شد. يک هفته قبل از ايجاد کوفتگی عضلانی و نيز بلافاصله بعد، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت بعد از اجرای پروتکل ايجاد کوفتگی عضلانی، نيروی بيشينه ايزومتريک و ايزوتونيک، درد ادراکی، دامنه حرکتی زانو، اندازهگيری محيط ران و غلظت آنزيمهای کراتينکيناز (CPK) و لاکتات دهيدروژناز (LDH) پلاسما اندازهگيری شد. از آزمونهای تحليل واريانس دو عاملی با اندازهگيریهای مکرر و تصحيح بونفرونی برای تعيين اثر دارچين در هر گروه مختلف و از آزمون تی غيروابسته برای مقايسه نتايج بين دو گروه در هر مرحله زمانی استفاده شد.
يافتهها: نتايج تحقيق نشان داد که مصرف روزانه ۵۲/۲ گرم پودر دارچين به مدت ده روز موجب کاهش قابل ملاحظه و معنيداری در غلظت آنزيم CPK و LDH شد (۰۰۰۱/۰ p< ). حداکثر قدرت ايزومتريک گروه تجربی نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود، ولی حداکثر قدرت ايزوتونيک گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، ۲۴(۰۵/۰ p< )، ۴۸ (۰۰۱/۰ p≤ ) و ۷۲(۰۰۰۱/۰ p< ) ساعت بعد از کوفتگی عضلانی افزايش معنيداری را نشان داد. گروه مصرف کننده دارچين به طور معنيداری تغييرات محيط ران کمتری نسبت به گروه کنترل داشت (۰۰۱/۰ p< ). دامنه حرکتی مفصل زانو در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، ۴۸ و ۷۲ ساعت بعد از کوفتگی عضلانی افزايش معنيداری نشان ميدهد (۰۰۱/۰ p< ). درد ادراکی درگروه تجربی، بلافاصله، ۴۸ و ۷۲ ساعت بعد از کوفتگی عضلانی به طور معنيداری کمتر از گروه کنترل بود (۰۰۰۱/۰ p< ).
نتيجهگيری: نتايج اين تحقيق نشان داد که ده روز مصرف خوراکی دارچين در پيشگيری از DOMS موثر بوده و به طور قابل ملاحظه و معنيداری علائم آزمايشگاهی و عملکردی کوفتگی عضلانی تاخيری را تحت تاثير قرار داده است.
واژههاي كليدي: دارچین، کوفتگی عضلانی تأخیری، آنزیم کراتین¬کیناز، آنزیم لاکتات دهیدروژناز، نیروی بیشینه ایزوتونیک،