پاسخ حاد شاخص‌های خستگی به یک جلسه فعالیت ایزومتریک با شدت‌های مختلف با و بدون کاهش جریان خون

خسرو ابراهیم۱ ؛ کیوان خرمی پور ۲ ؛ فریبرز هوانلو۳ ؛ پونه دهقان۴
۱دکتری فیزیولوژی ورزشی، استاد دانشکدۀ تربیت بدنی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
۲دانشجوی دکتری بیوشیمی‌و متابولیسم ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی، دانشگاه تهران، ایران
۳دکتری طب ورزشی، دانشیار دانشکدۀ تربیت بدنی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
۴دکتری رادیولوژی، استادیار مرکز تحقیقات بالینی بیمارستان طالقانی، تهران، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

ایجاد خستگی در تمرینات مقاومتی شاخص مهمی برای افزایش حجم و قدرت عضلانی است. بنابراین این تحقیق با هدف بررسی پاسخ حاد شاخص‌های خستگی به یک جلسه فعالیت ایزومتریک با شدت‌های مختلف با و بدون کاهش جریان خون طراحی شد. آزمودنی‌ها ۱۰ دانشجوی پسر سالم با میانگین سن ۵/۲±۹/۲۴ سال بودند. پروتکل تحقیق شامل ۶ انقباض ایزومتریک ۱۰ ثانیه‌ای با ۶۰ ثانیه استراحت بین انقباض‌ها بود. از آزمون کولموگروف اسمیرنوف به‌منظور تشخیص نرمال بودن داده‌ها و از آزمون تحلیل واریانس مکرر دوطرفه برای تشخیص معناداری بودن تغییرات MPF، لاکتات خون، مقیاس بورگ، اختلاف MVC قبل و بعد از فعالیت بین ۳ جلسه استفاده شد. کلیۀ این شاخص‌ها در جلسۀ دوم با دو جلسه تفاوت معنادار داشت، اما اختلاف معناداری بین جلسات اول و سوم وجود نداشت. نتایج نشان داد انجام فعالیت ایزومتریک همراه با کاهش جریان خون نسبت به انجام همان فعالیت و با بار یکسان اما بدون کاهش جریان خون می‌تواند موجب خستگی بیشتر شود. همچنین شاخص‌های خستگی در فعالیت ایزومتریک با ۶۵ درصد MVC همراه با کاهش جریان خون برابر با فعالیت ایزومتریک با ۱۰۰ درصد MVC بدون کاهش جریان خون است.
کلیدواژه ها
اکتات؛ مقیاس خستگی بورگ؛ MPF؛ EMG

متن کامل مقاله رایگان