مینا رحمت اللهی *، دکتر علی اصغر رواسی، دکتر رحمان سوری، دکتر بهمن اونق
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
مقدمه: آدیپولین (CTRP12)، آدیپوسایتوکاین ضد التهابی مترشحه از بافت چربی است که در بهبود حساسیت انسولینی نقش دارد. هدف از این مطالعه، پاسخ آدیپولین و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) به دو نوع تمرین ورزشی در رتهای نر مبتلا به دیابت نوع دو بود. مواد و روشها: در این مطالعه، ۲۴ سر رت نر دیابتی (القاء شده با رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین (stz)) به طور تصادفی به سه گروه تمرین تناوبی شدید (HIIT)، تمرین تداومی کم شدت (LICT) و شاهد تقسیم شدند. هر دو گروه تمرین، ۵ جلسه در هفته و به مدت ۸ هفته به فعالیت روی نوارگردان پرداختند. ۲۴ ساعت پس از پایان جلسهی تمرین، نمونهی خونی گرفته شد و سطوح آدیپولین، انسولین و گلوکز پلاسما اندازهگیری شد. از آزمون آنووا و آزمون تعقیبی توکی برای تحلیل دادهها استفاده شد. سطح معنیداری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد که سطوح آدیپولین پلاسما در گروه تمرین تداومی کم شدت نسبت به گروه شاهد افزایش معنیداری دارد (۰۰۶/۰=p). سطح گلوکز پلاسما نیز در هر دو گروه تمرین تداومی کم شدت و تناوبی شدید، نسبت به گروه شاهد، کاهش معنیداری داشت (به ترتیب ۰۴۹/۰=p و ۰۰۷/۰=p). همچنین سطح انسولین پلاسما در هر دو گروه تمرین افزایش و شاخص مقاومت به انسولین کاهش یافت اما این تغییرات معنیدار نبود. نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین ورزشی میتواند باعث افزایش آدیپولین پلاسمایی در رتهای دیابتی نوع ۲ شود. با این حال، این تغییرات تا حدودی به نوع تمرین ورزشی وابسته است.
واژههای کلیدی: تمرین تناوبی شدید، تمرین تداومی کم شدت، آدیپولین، مقاومت انسولینی، دیابت نوع ۲