مقایسۀ اثر ترکیب هشت هفته تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و سنتی براساس زمان‌بندی خطی و موجی بر هایپرتروفی، قدرت، استقامت عضلانی و توان انفجاری دختران فعال

شیما قرداشخانی۱؛ امین فرزانه حصاری ۲
۱کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران
۲استادیار فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران

مجله علوم زیستی ورزشی

چکیده
بیشتر مطالعات اغلب تمرینات مقاومتی سنتی را در زمان‌بندی تمرین به‌کار برده‌اند و اثر تمرینات مقاومتی با محدودیت جریان خون در زمان‌بندی تمرین روشن نیست. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر، مقایسۀ تأثیر ترکیب هشت هفته تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و تمرین مقاومتی سنتی به‌صورت زمان‌بندی خطی و موجی بر هایپرتروفی، قدرت، استقامت و توان عضلانی دختران فعال بود. ۲۶ دختر فعال به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی بدون زمان‌بندی، زمان‌بندی خطی و زمان‌بندی موجی قرار گرفتند. شدت تمرین مقاومتی سنتی ۷۵ درصد و شدت تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون ۳۰ درصد یک تکرار بیشینه بود. در گروه زمان‌بندی خطی، ۴ هفتۀ اول تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و ۴ هفتۀ دوم تمرین مقاومتی سنتی و در گروه زمان‌بندی موجی، یک روز تمرین با محدودیت جریان خون و روز دیگر تمرین مقاومتی سنتی و در گروه بدون زمان‌بندی، تمرین مقاومتی سنتی با شدت ثابت انجام گرفت. برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش معنا‌داری از پیش‌آزمون به پس‌آزمون در تمام گروه‌ها برای سطح مقطع عضلات راست رانی و پهن داخلی، قدرت و استقامت عضلات چهارسرران و همسترینگ و توان انفجاری پاها مشاهده شد. تفاوت معنا‌داری بین گروه‌ها در هیچ‌یک از متغیرها به‌غیر از سطح مقطع عضلۀ پهن میانی وجود نداشت. ترکیب تمرین مقاومتی سنتی و تمرین با محدودیت جریان خون به هر دو شکل زمان‌بندی خطی و موجی تأثیرات مشابهی با تمرین مقاومتی بدون زمان‌بندی بر هایپرتروفی، قدرت، استقامت و توان انفجاری پاهای دختران فعال دارد.
کلیدواژه‌ها
زمان‌بندی تمرین مقاومتی؛ محدودیت جریان خون؛ هایپرتروفی عضلانی

متن کامل