حیدر صادقی ، مصطفی بهرامی ، بهروز برجسته محبی
مجله یافته
مقدمه: هدف از این مطالعه شناسایی متغیر الگوی فعالیت عضلانی (آمپلی تود) عضلات پکتورالیس ماژور، بخش قدامی دلتویید و تریسپس پرتابگران نیزه قهرمان جهان و پارالمپیک مرد کشور با استفاده ازEMG بود.
مواد و روش ها: فعالیت الکتریکی عضلات پکتورالیس ماژور، بخش قدامی دلتویید و تریسپس ۲۴ نفر پرتابگر نیزه معلول نخبه مرد ایرانی کلاسهای مختلف نشسته و ایستاده با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی انجام شد. در این مطالعه از تحلیل واریانس یک طرفه (One way ANOVA) و آزمون تی(t) مستقل در سطح معنیداری ۰۵/۰ استفاده گردید.
یافته ها: بین الگوی فعالیت عضلانی(آمپلیتود) عضلات پکتورالیس ماژور و دلتویید قدامی کلاسهای نشسته، عضله تریسپس کلاسهای ایستاده و عضله پکتورالیس ماژور کلاسهای نشسته با ایستاده قهرمانان معلول در طی رهایی نیزه تفاوت معنیداری وجود داشت (۰۰۱/۰>p). در حالیکه در آمپلیتود عضله تریسپس کلاسهای نشسته پکتورالیس ماژور و بخش قدامی عضله دلتویید کلاس های ایستاده و بخش قدامی عضله دلتویید و تریسپس کلاس های نشسته و ایستاده تفاوت معنیداری مشاهده نگردید.
بحث و نتیجه گیری: به طور متوسط میانگین تمامی متغیرهای مورد نظر در کلاسهای نشسته بیشتر از کلاس های ایستاده بود. بالاترین مقادیر آمپلیتود به ترتیب متعلق به بخش قدامی عضله دلتویید، پکتورالیس ماژور و تریسپس گروه های نشسته بود. این امر نشان دهنده استفاده بیشتر از عضلات مورد نظر بواسطه اختلال و معلولیت و عدم کارآیی عضلات پایین تنه پرتابگران نشسته نسبت به پرتابگران ایستاده میباشد. مقایسه آمپلیتود فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مورد نظر در همه کلاس ها و معلولیت ها نشان داد که آنها نقش مهمی در عملکرد پرتابگران معلول ایفا می کنند.
واژههای کلیدی: الکترومیوگرافی، پرتابگران معلول، آمپلیتود عضلانی