سیدکاظم موسوی، جلیل احمدخانی * ، آقاعلی قاسم نیان
مجله پزشکی گرگان
زمینه و هدف : ناهنجاریهای اسکلتی تغییرات نامطلوبی است که ساختار اسکلتی بدن و راستای طبیعی قامت را برهم میزند. این مطالعه به منظور مقایسه شاخصهای پاسچرال و شاخص توده بدن پسران دبستانهای دولتی و غیرانتفاعی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی تحلیلی روی ۱۲۵۴ دانشآموز پسر مقطع ابتدایی در دو گروه ۶۲۷ نفری مدارس دولتی و غیرانتفاعی شهرستان ابهر استان زنجان در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ انجام گردید. نمونهگیری به صورت خوشهای چندمرحلهای و طبقهای بود. در ابتدا وزن، قد و شاخص توده بدن اندازهگیری شد. برای اندازهگیری ناهنجاریهای قامتی از تراز، کایفومتر، گونیامتر، کولیس و پداسکوپ استفاده شد. بررسی ساختار قامتی شامل ارزیابی عارضههای سربهجلو، شانه نامتقارن، کتف بالدار، پشت صاف، اسکولیوز، کیفوز، لوردوز، زانوی ضربدری، زانوی پرانتزی، زانوی عقب رفته، کف پای صاف، کف پای گود و انگشت کج شست پا بود. یافتهها : شاخص توده بدنی در پسران مدارس غیرانتفاعی بیشتر از پسران مدارس دولتی بود (P<0.05). ناهنجاریهای پاسچرال شامل پشت کج، پشت گرد، پشت صاف، کمر گود، کف پای صاف و کف پای گود در پسران مدارس دولتی در مقایسه با مدارس غیرانتفاعی کمتر بود (P<0.05). نتیجهگیری : عدم توجه به تحرک بدنی و فقدان فضای ورزشی مناسب در مدارس غیرانتفاعی سبب افزایش وزن و بروز بیشتر ناهنجاریهای پوسچرال در این کودکان است.
واژههای کلیدی: پسران دبستانی، وضعیت پاسچرال، پای صاف، پشت کج، شاخص بدنی،