مقایسه تاثیر تمرینات ثبات‌ دهنده و کنترل آگاهانه بر متغیرهای منتخب وضعیتی، درد و قدرت عضلات در افراد دارای حرکت پریشی کتف

غزال محمد قلی پور اقدم ۱، امیر لطافتکار۲، ملیحه حدادنژاد۲
۱- گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ،
۲- گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

مجله پزشکی ایلام

چکیده

مقدمه: جهت گیری و حرکت کتف می‌ تواند بر روی عملکرد شانه تاثیرگذار باشد. تغییر در راستای کتف و حرکت در ناحیه شانه، عاملی بالقوه در تغییر زنجیره حرکتی بدن می ‌باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه بین تمرینات ثبات دهنده کتف و کنترل آگاهانه بر روی درد، متغیرهای وضعیتی و قدرت عضلات منتخب در افراد دارای حرکت پریشی کتف می‌ باشد.
مواد و روش ‌ها: این مطالعه مقطعی به صورت آزمایشی بر روی ۴۴ زن دارای حرکت پریشی کتف(الگوی برجستگی زاویه تحتانی و لبه داخلی) دارای میانگین سن ۹۴/۱±۰۰/۲۶ سال، قد ۱۲/۴±۷۰/۱۶۵ سانتی ‌متر و وزن ۳۱/۳±۱۰/۵۵ کیلوگرم که به صورت هدفمند به شیوه انتصاب تصادفی به سه گروه تمرین کنترل آگاهانه(۱)(۱۵=n)، ثبات دهنده(۲)(۱۵=n) و کنترل(۱۴=n) تقسیم شدند. برای تعیین قدرت ایزومتریک عضلات منتخب کتف از دستگاه داینامومتر دستـــی، مــیزان درد از شاخص بصری درد، میزان زاویه سر به جلو از گونیامتر و شاخص طول عضله سینه ‌ای کوچک از خط ‌کش استفاده شد. گروه تجربی، پروتکل اصلاحی درمانی متشکل از تمرینات ثبات دهنده و کنترل آگاهانه را به مدت ۶ هفته و هفته‌ ای ۳ روز اجرا کردند.
یافته ‌های پژوهش: تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که میزان سر به جلو(P2=0.03, P1=0.02) و درد(P2=0.03, P1=0.04) در گروه‌ های تجربی به طور معناداری کاهش یافت. هم چنین قدرت عضلات دندانه ‌ای قدامی در گروه کنترل آگاهانه(P1=0.05)، ذوزنقه ‌ای تحتانی در هر دو گروه(P2=0.01, P1=0.00)، ذوزنقه ‌ای میانی در گروه ثبات دهنده(P2=0.05)، فوق خاری در گروه کنتـــرل آگاهانه(P2=0.04) و انعطاف پذیری عضله سینه ‌ای کوچک در هر دو گروه(P2=0.00, P1=0.00) به طور معناداری افزایش یافت، اما این افزایش در قدرت عضلات دنـــدانه ای قـــدامی در گـــروه ثبات دهنــــده(P2=0.08)، ذوزنقــــه‌ ای میانی در گــروه کنترل آگاهانه(P1=0.12)، فوق خاری در گروه ثبات دهنده(P2=0.07) و تحت خاری در هر دو گروه(P2=0.93, P1=0.14) کتف تفاوت معناداری مشاهده نشد. هم چنین در گروه کنترل اختلاف معناداری مشاهده نگردید. تفاوت معنی ‌داری بین دو گروه تجربی در کل متغیرهای اندازه‌ گیری شده وجود نداشت. یافته ‌های تحقیق نشان داد که شرکت در مداخلات به مدت شش هفته موجب کاهش درد، بهبود قدرت در عضلات منتخب کتف و متغیرهای وضعیتی می ‌شود. می ‌توان اذعان داشت که برنامه تمرینات ثبات دهنده و کنترل آگاهانه موجب بهبود جهت دهی و حرکت کتف در افراد دارای حرکت پریشی کتف می ‌شود.
بحث و نتیجه‌ گیری: یافته ‌های این تحقیق از تاثیرگذاری تمرین درمانی به عنوان ابزاری ایمن برای بهبود کنترل ناتوانی وضعیتی حمایت کرده و پیشنهاد می ‌شود که تمرینات ثبات دهنده و کنترل آگاهانه به همراه دیگر پروتکل‌ های تمرینی کمربند شانه استفاده گردد.
واژه‌های کلیدی: حرکت پریشی کتف، تمرینات ثبات دهنده، تمرینات کنترل آگاهانه

متن کامل