مقایسه تأثیر ۴ هفته تمرین های هوازی و تناوبی با شدت بالا بر سطوح متالوتیونئین بافت قلب موش‌ صحرایی

مریم شعبانی، محمد شرافتی مقدم ، دکتر فرهاد دریانوش *
دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

مجله پزشکی قزوین

زمینه: گونه‌های اکسایشی که طی تمرین ورزشی تولید می‌شوند می‌توانند به آسیب بافت‌های کلیه، کبد و عضله اسکلتی منجر شوند. به نظر می‌رسد متالوتیونئین یک نقش حفاظتی در برابر این گونه‌ها اعمال می‌کند.

هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر۴ هفته تمرین­های هوازی و تناوبی با شدت بالا بر سطوح متالوتیونئین بافت قلب موش صحرایی انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در سال ۱۳۹۴ بر روی ۳۶ سر موش صحرایی نر ۲ ماهه از نژاد ویستار با میانگین وزن ۲۰±۱۸۰ گرم انجام ‏شد. موش‌ها به روش تصادفی به سه گروه، تمرین هوازی (۱۲ سر)، تمرین تناوبی با شدت بالا (۱۲ سر) و شاهد (۱۲ سر) تقسیم ‏شدند. گروه‌های تمرینی ۵ روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به‏ مدت ۴ هفته به فعالیت ورزشی پرداختند. گروه شاهد در این مدت هیچ­گونه برنامه تمرینی نداشتند. داده‌ها با آزمون آماری آنوا یک طرفه تحلیل شدند.

یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین میانگین متالوتیونئین در گروه‌های شاهد، تمرین هوازی و تمرین تناوبی با شدت بالا وجود نداشت. ولی میزان متالوتیونئین قلبی در نتیجه تمرین تناوبی با شدت بالا افزایش و طی تمرین هوازی کاهش یافت.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، به نظر می‌رسد برای نتایج بهتر باید مدت و شدت فعالیت ورزشی را تنظیم کرد.

واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، تمرین هوازی با شدت بالا، متالوتیونئین، بافت قلبی،

متن کامل مقاله رایگان