مقایسه تأثیر ۱۲ هفته فعالیتهای هوازی با شدتهای سبک و سنگین بر برخی عوامل مرتبط با چاقی در کودکان چاق و دارای اضافهوزن: یک مطالعه نیمهتجربی (فیزیولوژی ورزشی)
فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
عارف حیدری ، محمد فتحی* ، رحیم میرنصوری
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیتبدنی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران
مجله فیض
چکیده
سابقه و هدف: سنّ ابتلا به چاقی و پیامدهای آن کاهش یافته است، بنابراین هدف این پژوهش، مقایسه تأثیر ۱۲ هفته فعالیتهای هوازی با شدتهای سبک و سنگین بر چربیسوزی کودکان چاق و دارای اضافهوزن بود.
مواد و روشها: نمونه آماری این پژوهش نیمهتجربی، ۳۰ دانشآموز پسر مقطع ابتدایی مبتلا به اضافهوزن و چاقی (با میانگین سنّ ۸۳/۰ ± ۱۱ سال و شاخص توده بدنی ۳/۴ ± ۲/۲۹ کیلوگرم بر مترمربع) بودند که بدون دخالت رژیم غذایی و بهطور تصادفی به سه گروه کنترل (۱۰ نفر)، تمرینات هوازی سبک (۱۰ نفر) و تمرینات هوازی سنگین (۱۰ نفر) تقسیم شدند. ۲۴ ساعت پس از اوّلین مرحله خونگیری و ارزیابی چربی، گروههای تجربی فعالیت هوازی (پیادهروی در فضای باز) با دو شدت سبک (۵۰-۴۰ درصد HRmax) و سنگین (۸۰-۷۰ درصد HRmax) را بهمدت ۱۲ هفته انجام دادند. گروه کنترل هیچ فعالیت جسمانی مستمری انجام نداد. در پایان ۱۲ هفته برنامه تمرینی، نمونههای خونی جمعآوری شد. با استفاده از آزمونهای آماری t همبسته، تحلیل واریانس و نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ در سطح ۰/۰۵≤P اطلاعات بهدستآمده تجزیهوتحلیل شدند.
نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که هر دو پروتکل تمرین هوازی سبک و سنگین باعث کاهش میزان کلسترول، تریگلیسیرید درصد چربی، لپتین سرم، LDL، BMI و افزایش HDL آزمودنیها شد. با اینحال تمرین هوازی با شدت سنگین، بهطور معنیداری، تأثیر بیشتری بر متغیرهای مذکور داشت.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که تمرینات هوازی با شدت سنگین تأثیر بیشتری بر چربیسوزی در کودکان چاق دارد.
واژههای کلیدی: فعالیت هوازی، چربیسوزی، اضافهوزن، چاقی، فیزیولوژی ورزشی