فرناز سيفی اسگ شهر، ارسلان دميرچی، منوچهر فرجامی نژاد ، پروين بابايی*
مجله پزشکی اردبیل
زمينه و هدف: وضعيت ردوکس درون سلول نمايانگر محيط احياگر يا اکسايشگر است؛ که به ترتيب ميتواند شاخص سلامت سلول يا بيماری آن باشد. تمرينهای ورزشی مختلف ميتوانند با تغيير نسبت تيول به ديسولفيد زوجهای ردوکس مثل گلوتاتيون باعث جابهجايی تعادل ردوکس گردند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر يک جلسه فعاليت هوازی شديد بر وضعيت گلوتاتيون ردوکس گلبول های قرمز خون در ورزشکاران حرفهای، ورزشکاران تفريحی و غيرورزشکاران انجام شد.
روش کار: اين مطالعه از نوع نيمه تجربی بود که درآن ده نفر از آزمودنيهای مرد ورزشکار حرفهای، ورزشکار تفريحی و غيرورزشکار داوطلب با ميانگين سنی ۷۲/۱ ± ۱۰/۲۱؛ ۸۸/۱ ± ۷۰/۲۱ و ۴۴/۱ ± ۱۰/۲۰ سال به صورت تصادفی انتخاب شدند.از آزمودنيها قبل، بلافاصله، ده و سی دقيقه پس از فعاليت با شدت ۷۵% حداکثر اکسيژن مصرفی نمونه خونی اخذ شد و مقادير گلوتاتيون احياشده، گلوتاتيون اکسيدشده و نسبت گلوتاتيون احيا شده به گلوتاتيون اکسيد شده در گلبولهای قرمز و سطح سرمی کورتيزول و کراتين کينازاندازهگيری شد.
يافتهها: نتايج نشان داد که نسبت گلوتاتيون احياشده به اکسيدشده گلبولهای قرمز خون در ورزشکاران حرفهای، ورزشکاران تفريحی و غير ورزشکاران به ترتيب عدم تغيير، افزايش و کاهش داشت. پايينترين و بالاترين نسبت گلوتاتيون ردوکس به ترتيب مربوط به گروه ورزشکاران حرفهای و تفريحی بود. مقادير سرمی کورتيزول و آنزيم کراتين کيناز در هر سه گروه متعاقب فعاليت افزايش يافت.
نتيجهگيری : بر اساس يافتههای مطالعه انجام شده، تعادل ردوکس به دنبال فعاليت هوازی شديد در ورزشکاران حرفهای تغييری نميکند؛ اما در ورزشکاران تفريحی به سمت محيطی با احياگری بيشتر و در غيرورزشکاران به سمت محيط اکسيدکنندهتر جا به جا ميشود.
واژههای کلیدی: وضعيت ردوکس، اکسيداسيون-احيا، گلوتاتيون، فشار اکسايشی، فعاليت جسمانی، فعاليت هوازی، تندرستی،