مقايسه تأثير زنجبيل و تمرين ورزشی مقاومتی بر ديسمنوره اوليه در دختران دانشجوی دانشگاه شيراز

نفيسه سعادت‌نژاد۱، مريم کوشکی‌جهرمی * ، محسن ثالثی۱
۱- بخش تربيت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربيتی و روانشناسی، دانشگاه شيراز
بخش تربيت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربيتی و روانشناسی، دانشگاه شيراز

مجله طب جنوب

زمينه: هر چند روش‌های متعددی در درمان ديسمنوره اوليه پيشنهاد شده است اما روش‌های کم يا بدون عارضه از جمله داورهای گياهی و تمرينات ورزشی اهميت ويژه‌ای دارد. هدف از اين مطالعه مقايسه تأثير زنجبيل و تمرين مقاومتی بر علائم روانی و جسمانی ديسمنوره اوليه بود. مواد و روش‌ها: ۶۰ دختر دانشجوی غير ورزشکار دانشگاه شيراز داوطلبانه در تحقيق شرکت کرده و به‌روش تصادفی در ۴ گروه ۱۵ نفری (تمرين+دارونما، تمرين+زنجبيل، زنجبيل و دارونما) قرار گرفتند. برای گروه زنجبيل ۲۵۰ ميلی‌گرم زنجبيل ۴ بار در روز، به‌مدت سه روز از شروع خونريزی تجويز گرديد و به افراد دارونما کپسول‌های مشابه با همان دستورالعمل حاوی ۲۵۰ ميلی‌گرم دارونما تجويز شد. گروه‌های تمرين همراه با کپسول زنجبيل و يا دارونما، ۲ ماه در تمرين مقاومتی با شدت فزاينده (سه روز در هفته) شرکت کردند. علائم ديسمنوره با استفاده از پرسشنامه اعتباريابی شده اختلالات قاعدگی، قبل از برنامه تمرينی و در طی دو سيکل متوالی ثبت شد. نتايج با استفاده از آزمون‌های تحليل کوواريانس با اندازه‌گيری‌های مکرر بوسيله نرم افزار آماری SPSS ويرايش ۱۶ تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: علائم جسمانی ديسمنوره در گروه زنجبيل به‌طور معنی‌داری کاهش يافت (۰۵/۰>P)، اما از لحاظ آماری در ساير گروه‌ها تغيير معناداری مشاهده نشد. مقايسه چهار گروه نشان داد که کاهش علائم جسمانی ديسمنوره در گروه زنجبيل به‌طور معنی‌داری بيش از سه گروه ديگر بود (۰۵/۰>P). علائم روانی ديسمنوره درون و بين گروه‌ها تغيير معنی‌داری نشان نداد (۰۵/۰
واژه‌های کلیدی: ديسمنوره، زنجبيل، تمرين مقاومتی، ارزيابی علائم،

متن کامل مقاله رایگان