دکتر حميد آقاعلی نژاد، بابک فرزاد، منصوره سالاری، سميه کامجو، دکتر مقصود پيری ، مهدی بياتی
مقدمه: چاقی و اضافه وزن يک مشکل مهم سلامت عمومی بهويژه در کودکان پيش دبستانی ميباشد زيرا دورهي کودکی هنگامی است که عادتهای تغذيهای و فعاليت بدنی در فرد بنياد نهاده ميشود. هدف پژوهش حاضر بررسی شيوع اضافه وزن و چاقی در ميان کودکان پيشدبستانی تهرانی با استفاده از نقاط بحرانی مختلف و تعيين ارتباط آنها با شاخصهای آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی بود. مواد و روشها: مطالعهی مقطعی حاضر با ۳۸۱ دختر و پسر ۵ تا ۶ ساله انجام شد. تمام کودکان آزمونهای آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی را اجرا کردند و اندازههای تنسنجی آنها اندازهگيری شد. يافتهها: بر پايهي نقاط بحرانی انجمن بينالمللی چاقی (IOTF) 36/7% (فاصله اطمينان ۹۵%: ۱۱۱/۰-۰۳۷/۰) و ۷۳/۴% (فاصلهی اطمينان ۹۵%: ۰۷۸/۰-۰۱۷/۰) پسرها دارای اضافه وزن و چاقی بودند، و ۵۱/۱۱% (فاصله اطمينان ۹۵%: ۱۶۰/۰-۰۷۰/۰) و ۹۹/۱۰% (فاصلهی اطمينان ۹۵%: ۱۵۴/۰-۰۶۶/۰) دخترها دارای اضافه وزن و يا چاق بودند. همبستگی معنیداری بين آزمون ۲۰ متر سرعت و بيشينه اکسيژن مصرفی برآوردی با بيشتر شاخصهای تنسنجی در پسران و بين درازونشست تعديلشده و بيشينه اکسيژن مصرفی با بيشتر شاخصهای تنسنجی در دخترها وجود داشت. نتيجهگيری: پژوهش حاضر شيوع به نسبت بالای اضافه وزن و چاقی را در هر دو جنس کودکان پيشدبستانی نشان داد و مشخص نمود چاقی و اضافه وزن عوامل محدودکنندهي عملکرد ميباشند. کودکان دارای اضافه وزن و چاق در مقايسه با همتايان خود که دارای تودهی بدن طبيعی يا زير وزن بودند، عملکرد ضعيفتری را در بيشتر عوامل آمادگی حرکتی و آمادگی مرتبط با سلامتی نشان دادند.
واژههاي كليدي: تنسنجي، چاقي، آمادگي جسماني، کودکان پيش دبستاني، تهران