رابطه بين گرلين، ابستاتين و نسبت گرلين به ابستاتين با تراکم استخوان ران و کمر افراد فعال و غير فعال

اکرم جعفری (مجله پزشکی شهرکرد)

زمينه و هدف: مطالعات گذشته بيانگر اهميت حفظ انرژی کافی برای عملکرد نرمال هورمون ها در شکل گيری و استحکام استخوان ها است. گرلين و ابستاتين به ترتيب دو پپتيد اشتهاآور و ضد اشتها هستند که در تعادل انرژی موثرند. با توجه به نقش فعاليت بدنی در تعادل انرژی و تراکم استخوان هدف از تحقيق حاضر بررسی مقدار و رابطه بين گرلين، ابستاتين، نسبت گرلين به ابستاتين با تراکم استخوان مردان ۵۰-۷۰ ساله فعال و غير فعال است. روش بررسی: اين تحقيق يک مطالعه تحليلی و از نوع موردی- شاهدی است. ۳۰ مرد فعال و ۳۰ مرد غير فعال ۵۰ تا۷۰ ساله در تحقيق حاضر شرکت کردند. تراکم استخوان ران و مهره های کمر به روش Dual Energy X-ray Absorptiometry(DXA) و مقدار گرلين و ابستاتين پلاسمايی آن ها به روش الايزا اندازه گيری شد. يافته ها: نتايج نشان داد که مقدار تراکم استخوان ران، مهره های کمر و نسبت گرلين به ابستاتين در گروه فعال به طور معنی داری بيشتر از گروه غير فعال است (۰۵/۰>P). نتايج آزمون ضريب همبستگی پيرسون نشان داد که ببين گرلين، ابستاتين و نسبت گرلين به ابستاتين با تراکم استخوان مهره های کمر و ران رابطه معنی داری وجود ندارد. نتيجه گيری: شرکت منظم در تمرينات ورزشی می تواند باعث افزايش تراکم استخوان و نسبت گرلين به ابستاتين در مردان ۵۰-۷۰ ساله می شود. به نظر می رسد که ارتباط يبن غذای دريافتی و سوخت و ساز استخوان که در تحقيقات گذشته ديده شده بود، متفاوت از ارتباط بين گرلين، ابستاتين و نسبت گرلين به ابستاتين با تراکم استخوان است.
واژه‌های كليدي: پوکی استخوان، گرلين، ابستاتين، تنظيم انرژی، ورزش،

متن کامل مقاله رایگان