تعیین میزان همبستگی ظرفیت حیاتی دانش‌آموزان دختر ۱۱ تا ۱۷ ساله تهرانی سنجیده شده به دو روش اسپیرومتری و معادله آلومتری

افسانه شاکرین ؛ زیبا استوان
کارشناس ارشد دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

مجله فیزیولوژی ورزشی

این پژوهش با هدف اجرای تعیین میزان همبستگی ظرفیت حیاتی دانش‌آموزان دختر ۱۱ تا ۱۷ سالۀ سنجیده­شده به دو روش اسپیرومتری و معادلۀ آلومتری انجام گردید. بدین ­منظور، ۳۱۱ ­دانش‌آموز با میانگین سنی ۳± ۱۴ سال، ­­وزن ۹± ۸۳/۴۸ کیلوگرم و ­­قد ۶۳/۷±۱۵۳ سانتی­متر انتخاب شدند و ظرفیت حیاتی آن­ها توسط دستگاه اسپیرومتر و نیز از طریق معادلۀ آلومتری محاسبه گردید. جهت تعیین میزان همبستگی بین دو روش مذکور نیز ضریب همبستگی پیرسون مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، تفاوت بین میانگین­های ظرفیت حیاتی گروه ورزشکار و غیر­ورزشکار با استفاده از آزمون تی در گروه­های مستقل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می­دهد که معادلۀ آلومتری در تعیین ظرفیت حیاتی دانش‌آموزان دختر ۱۱ تا ۱۷ ساله از روایی ۰٫۸۳=­r و ۰٫۸۶=­­α برخوردار است و بین میانگین­های ظرفیت حیاتی گروه ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود ندارد. علاوه­براین، یافته­ها حاکی از این هستند که در شرایط عدم­ دسترسی به آزمایشگاه و دستگاه اسپیرومتری، می‌توان از معادلۀ آلومتری برای تعیین ظرفیت حیاتی دانش‌آموزان دختر ۱۱ تا ۱۷ ساله استفاده نمود.
کلیدواژه ها
دآنش‌آموزان دختر؛ ظرفیت حیاتی؛ معادلۀ آلومتری؛ اسپیرومتری؛ روایی

متن کامل مقاله رایگان