تعيين ارتباط بين آديپونکتين سرم و مقاومت انسولين، در بيماران ديابت نوع ۲

مجتبی ايزدی، ياسر کاظم‌زاده، لاله بهبودی ، عبدالعلی بنائی‌فر

زمينه و هدف: چاقی، با برخی بيماری‌های مزمن نظير: آترواسکلروزيس، فشار خون و ديابت نوع ۲ که همگی از عوامل بروز سندرم متابوليک هستند، همراه است. در اين مطالعه، ارتباط بين مقاومت انسولين و آديپونکتين، در مردان چاق مبتلا به ديابت نوع ۲ مورد بررسی قرار گرفته است

. روش تحقيق: در اين مطالعه توصيفی- تحليلی، سطوح سرمی ناشتای آديپونکتين، انسولين، گلوکز و مقاومت انسولين، در ۴۲ مرد چاق مبتلا به ديابت نوع ۲ (۳۷ تا ۵۳ سال، ۸۰ تا ۱۰۰ کيلوگرم، ۳۶≥BMI≥۳۰) اندازه‌گيری شد؛ سپس با استفاده از آزمون همبستگی پيرسون، ارتباط بين آديپونکتين سرم با مقاومت انسولين، گلوکز و انسولين تعيين شد

. يافته‌ها: يافته‌های مطالعه، ارتباط معکوس و معنی‌داری را بين آديپونکتين سرم و مقاومت انسولين نشان داد (۰۰۰۱/۰P<)؛ همچنين ارتبط معنی‌داری بين سطوح گلوکز ناشتا با آديپونکتين مشاهده شد (۰۰۵/۰P=)، اما بين انسولين و آديپونکتين ارتباط معنی‌داری به‌دست نيامد

. نتيجه‌گيری: يافته‌های اين مطالعه نشان می‌دهد که سطوح آديپونکتين سرم -به‌عنوان يک سيتوکين ضدّ التهابی و ضدّ ديابتيکی-دارای ارتباط نزديک با مقاومت انسولين در بيماران ديابتی نوع ۲ است.

واژه‌های كليدي: چاقی، ديابت، مقاومت انسولين، آديپونکتين،

دانلود رایگان مقاله