نسرین عمو علی، دکتر فرهاد دریانوش ، دکتر محمدعلی بابایی بیگی ، دکتر مهدی محمدی
دانشگاه شیراز
مجله پزشکی زنجان
زمینه و هدف: نشانگرهای زیستی مختلفی در بروز هیپرتروفی پاتولوژیک بطن چپ مشاهده میشود که از جمله میتوان به کاردیوتروپین-۱ اشاره کرد. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیر ۱۲ هفته فعالیت هوازی بر سطوح سرمی کاردیوتروپین-۱، هیپرتروفی بطن چپ و فشارخون زنان سالمند مبتلا به فشار خون بالا بود.
روش بررسی: در این مطالعه ۴۰ زن سالمند با دامنهی سنی ۵۰ تا ۷۰ سال انتخاب و بر اساس درصد چربی و شاخص تودهی بدنی به دو گروه
۲۰ نفره (کنترل و آزمایش) تقسیم شدند. برنامهی تمرینی شامل تمرینات هوازی از نوع فزاینده بود که سه جلسه در هفته و به مدت ۱۲ هفته اجرا گردید. قبل از شروع تمرینات و ۲۴ ساعت پس از انجام آخرین جلسه، ترکیبات بدن، نمونههای خونی و اکوکاردیوگرافی قلب گرفته شد. ارزیابی یافتهها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل در سطح معنیداری ۰۵/۰ P≤انجام شد.
یافتهها: طبق نتایج به دست آمده مشخص گردید تفاوت معناداری در میزان ضخامت دیوارهی بطن چپ (۰۰۰۱/۰P=) و فشار خون سیستولیک (۰۳/۰P=) وجود دارد اما تفاوت معناداری در سطوح کاردیوتروپین-۱ (۵۴/۰P=) و فشارخون دیاستولیک مشاهده نشد (۱۴/۰P=).
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد فعالیت ورزشی هوازی با تاثیر مثبت بر عملکرد قلب میتواند بهطور بالقوهای اختلال عملکرد دیاستولیک که با هیپرتروفی بطن چپ همراه است را معکوس کند. همچنین نشان داده شد پاسخ و ترشح کاردیوتروپین-۱، بهشدت و مدت فعالیت ورزشی بستگی دارد.
واژگان کلیدی: تمرینات هوازی، هیپرتروفی بطن چپ، کاردیوتروپین-۱، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک،