تاثیر یک دوره دویدن شدید تناوبی همراه با مصرف ویتامین D بر سطوح TSH و MCP-1 در زنان دارای اضافه وزن با نقص ویتامین D -فیزیولوژی ورزشی
فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
مجله پزشکی جیرفت
مائده کبیری۱ ، بابی سان عسکری ۲، معصومه حبیبیان۳
۱- کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
۲- استادیار فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران ، babisan.askari@gmail.com
۳- دانشیار فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
چکیده
مقدمه و هدف: شاخص توده بدنی بالا و نقص ویتامین D از عوامل اصلی اختلال در عملکرد تیروئید و بافت چربی محسوب می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر یک دوره دویدن شدید تناوبی همراه با مصرف ویتامین D بر سطوح TSH و MCP-1 در زنان اضافه وزن دارای نقص ویتامین D بود.
روش کار: این مطالعه نیمه تجربی بر روی ۲۶ زن جوان دارای اضافه وزن دارای نقص ویتامینD ، شهر بابل در سال ۱۴۰۰ انجام شد. آزمودنی ها پس از انتخاب به صورت دسترس و هدفمند، به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. تمرین اصلی شامل ۸ هفته دویدن شدید تناوبی با شدت ۸۰-۹۰% ضربان قلب حداکثر و یک دقیقه استراحت فعال با شدت ۵۰% ضربان قلب حداکثر طی ۸ هفته بود و ویتامین D در دوز ۵۰۰۰۰ واحد هفتگی مصرف میشد. سطوح سرمی TSH و MCP-1 قبل و پس از ۸ هفته تعیین شد. از آزمونهای t مستقل و t زوجی برای آنالیز داده ها در سطح معناداری ۰/۰۵>p استفاده شد.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که سطوح سرمی TSH و MCP-1 پس از ۸ هفته در گروه مداخله کاهش معناداری داشت. همچنین اختلاف معناداری بین میانگینهای TSH و MCP-1 دو گروه مداخله و کنترل مشاهده شد(۰/۰۰۱>p).
نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش، همزمانی انجام دویدن تناوبی شدید همراه و مصرف ویتامین D میتواند به افزایش سلامتی افراد دارای اضافه وزنی با نقص ویتامین D، بهواسطه بهبود عملکرد تیروئیدی و کاهش شاخص التهابی MCP-1 کمک نماید.
واژههای کلیدی: پروتئین جاذب شیمیایی مونوسیت-۱، اضافه وزن، دویدن شدید، عملکرد تیروئید، ویتامین D، فیزیولوژی ورزشی