Mehdi Pirooz 1
, Mohammad Ali Azarbayjani 1
, Seyed Ali Hosseini 2
, Maghsoud Peeri 1
مجله دانش و تندرستی
چکیده
مقدمه : اثرات بیولوژیک ترکیبات اکسید کننده قوی در بدن انسان ، تحت کنترل عوامل آنتی اکسیدان است . اختلال در عمل اندامها ممکن است نتیجه واکنش هایی میان رادیکالهای آزاد با غشاء سلول ها باشد . معلوم شده است که هدف اصلی رادیکال های اکسیژن لیپیدهای غشاء سلول ها می باشد . هدف از مطالعه حاضر ، بررسی آسیب پذیری سلول های میوکارد و ارزیابی آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلب رت های نر می باشد .
مواد وروش ها : ۶۰ سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن ۲۰±۲۲۰ گرم و ۱۰-۸ هفته ای به طور تصادفی به ۱۰ گروه n=6 مطابق با مداخلات استرس، ویتامین D و فعالیت تمرینی منظم ، شامل گروه شاهد ، آب اکسیژنه (H)؛ آب اکسیژنه دو برابر (۲H)، آب اکسیژنه + ویتامین دی (HD)، آب اکسیژنه دوبرابر + ویتامین دی ۲HD)) ، آب اکسیژنه + تمرین (HE)، آب اکسیژنه دو برابر + تمرین (۲HE)، آب اکسیژنه + تمرین + ویتامین دی (HDE)، آب اکسیژنه دوبرابر + تمرین + ویتامین دی ((۲HDEو نهایتا دی متیل سولفوکساید + سالین(DMSO) تقسیم وبه مدت ۸ هفته تحت پروتکل مداخله قرار گرفتند سپس غلظت آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلب اندازه گیری وبا استفاده از تجزیه وتحلیل واریانس سه طرفه تحلیل شد . سطح معنی داری برابر ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد .
نتایج :یافته ها نشان داد که تمرین باعث افزایش SOD و GPX شد اما افزایش کاتالاز معنادار نبود . همچنین از سوی دیگر تلفیق تمرین ، ویتامین d و آب اکسیژنه تاثیر هم افزایی در مهار فعالیت پروتئین fas دارد ، و در حفاظت وپیشگیری از عوارض ناشی از آپپتوز والتهاب میوکارد موثر است .
نتیجه گیری:در رابطه با مصرف دوزهای مختلف H2O2در مقایسه با گروه تمرین و D به تنهایی و یا گروه کنترل نشان داده شد که ترکیب تمرین استقامتی و D باعث افزایش معنادار و خیلی بیشتری در فعالیت آنزیم های SOD و GPX می شود.
واژه های کلیدی
استرس اکسیداتیو ، فعالیت تمرینی منظم ، مالون دی آلدئید ،SOD ، CAT