تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح سرمی TNF-α و شاخص مقاومت انسولینی در مردان چاق مبتلا به بیماری دیابت نوع ۲

مرتضی سلیمی آوانسر

مجله پزشکی تبریز

زمینه: TNF-α از سایتوکاین هاي پیش التهابی است که عمدتاً در بافت چربی، لنفوسیت ها و فیبروبلاست ها مشاهده می شود. میزان آن در افراد چاق افزایش پیدا می-کند که این افزایش با مقاومت به انسولین و تعداد زیادی از بیماریهای متابولیکی از جمله دیابت در ارتباط است. تحقیق حاضر نیز با هدف بررسی تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر تغییرات TNF-α و شاخص مقاومت به انسولین انجام شد. روش کار: این تحقیق شامل ۲۴ مرد چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ می باشد که بصورت تصادفی به دو گروه ۱۲ نفری کنترل و HIIT تقسیم شدند. گروه HIIT به مدت ۸ هفته (هر هفته ۳ جلسه در روزهای غیر متوالی مجموعاً ۲۴ جلسه ی تمرینی ۳۰ دقیقه ای) فعالیت منظم انجام دادند. ابتدا پیش‌فرض‌های همگن بودن شیب خط رگرسیون و همچنین خطی بودن رابطه بین نمرات قبل و بعد تمرین بررسی و پس از تایید از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد (۰۵/۰< P). یافته ها: تمرین HIIT بر روی TNF-α (۰۰۰۱/۰> Pو ۰۵۸/۴۱f=)، مقاومت به انسولین (۰۰۱/۰> Pو ۸۲۵/۵۱f=)، میزان انسولین (۰۰۱/۰>P و ۷۸۵/۵۱f=) و میزان گلوکز (۰۰۱/۰= Pو ۱۷۷/۱۳f=) تاثیر معنی داری داشته است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، ۸ هفته تمرین HIIT توانسته است غلظت پلاسمایی TNF-α و شاخص مقاومت به انسولین را در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ کاهش دهد. احتمالاً HIIT از طریق کاهش تولید IL-6 موجب مهار TNF-α شده و TNF-α نیز فعالیت انسولین و برخی از افکتورهای فرودست آن را مهار کرده است.
کلید واژه ها: عامل نکروز توموری آلفا (TNF-α)، شاخص مقاومت به انسولین، تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT)

متن کامل مقاله رایگان