تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی هوازی و مقاومتی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل به قند و هموگلوبین گلیکولیزه در بیماران پیش‌دیابتی

دکتر ارسلان دمیرچی ، دکتر حسین چیتی، دکتر سقراط فقیه‌زاده، محمود حکمی زنجانی

مجله پزشکی زنجان

زمینه و هدف: سبک زندگی توام با کم تحرکی و شیوع سندروم‌های متابولیک به ویژه پیش دیابت، یکی از چالش‌های مهم سلامت در جهان بوده و اخیرا محققان توجه خاصی به استفاده از علوم ورزشی جهت یافتن روش‌های نوین پیشگیری و درمانی کرده‌اند. بر همین اساس هدف این مطالعه بررسی تاثیر تمرین ترکیبی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل گلوکز و هموگلوبین گلیکولیزه در بیماران پیش دیابتی بود.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، در مجموع ۳۰ بیمار پیش دیابتی به مدت ۸ هفته در دو گروه ۱۵ نفری (تمرین) تحت یک برنامه‌ی استاندارد تمرینات بدنی هوازی ۴۰ تا ۷۰ درصد VO2max و مقاومتی۵۰ تا ۷۰ درصد (۱RM) و گروه ۱۵ نفری (شاهد) قرار گرفتند. تغییرات در سطوح سرمی قند ناشتا، تحمل گلوکز دو ساعته و HbA1c بین گروه‌ها مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‌ها: در انتهای این مطالعه سطوح سرمی قند ناشتا، تحمل به گلوکز دو ساعته و درصد HbA1c در گروه تمرین به‌طور معنی‌داری بهبود یافتند. ولی گروه شاهد هیچکدام از شاخص‌های گلوکز مورد مطالعه کاهش معنی‌دار نشان ندادند.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه تمرین ترکیبی هوازی و مقاومتی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل به گلوکز و هموگلوبین گلیکولیزه بیماران پیش‌دیابتی اثر بخش بوده و به‌عنوان روش موثر توانسته بیماران پیش‌دیابتی را به هدف درمانی و وضعیت طبیعی FBS ، OGTT و HbA1c نزدیک نماید و احتمالا از پیشرفت آن و ابتلا به عوارض متعدد دیابت نوع ۲ پیشگیری کند. با این حال مطالعات بیشتر جهت نتیجه‌گیری قطعی توصیه می‌شود.

واژگان کلیدی: پیش دیابت، افزایش قند خون ناشتا، اختلال تحمل گلوکز، هموگلوبین A گلیکولیزه، تمرین مقاومتی و هوازی

متن کامل مقاله رایگان