فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
تاثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید شنا و مکمل رزوراترول بر مساحت هپاتوسیتها و هستههای پلیپلوئید در موش های صحرایی نر پیر نژاد ویستار
مینا کیانی ۱ مهتاب معظمی ۲ مهرداد فتحی ۳ مجید اسدی شکاری ۴
۱ دانشجوی دکتری بیوشیمی و متابولیسم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ، ایران
۲ دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۳ دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی ، دانشکده علوم ورزشی ، دانشگاه فردوسی مشهد ، مشهد ، ایران
۴ استاد بافت شناسی مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
مجله فیزیولوژی ورزشی
چکیده
هستههای پلیپلوئید از چرخۀ تقسیم سلولی ناقص شکل میگیرند که ارتباط شدیدی با فرایند افزایش سن و سالخوردگی دارند و به افزایش مساحت هپاتوسیتها که نشاندهندۀ التهاب سلولی است، منجر میشوند؛ بنابراین این پژوهش با هدف بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید شنا و مکملدهی رزوراترول بر مساحت هپاتوسیتها و هستههای پلیپلوئید در موشهای صحرایی پیر انجام شد. در این پژوهش ۴۰ سر موش صحرایی نر پیر نژاد ویستار (بیستماهه با وزن ۳۵۰-۴۵۰ گرم) که آزمون ناول آنها منفی بود و اختلال حرکتی نیز نداشتند، به پنج گروه کنترل (C)، تمرین تناوبی (HIT)، مکمل رزوراترول (R)، مکمل + تمرین (HITR) و حلال (S) تقسیم شدند. تمرین تناوبی شنا بهمدت شش هفته (سه روز در هفته یک روز در میان) انجام شد و میزان بار اعمالشده در هفتۀ اول، نه درصد وزن بدن هر موش صحرایی بود که هر هفته یک درصد به آن اضافه میشد. همچنین هشت سر موش صحرایی جوان (سهماهه با وزن ۱۵۰-۱۸۰ گرم) برای مقایسه استفاده شدند. در انتهای پروتکل و پس از بافتبرداری، از هر گروه پنج بافت سالم کبد به دست آمد. متغیرها به روش هماتوکسیلن و ائوزین (H&E) رنگآمیزی شدند و مساحت هپاتوسیتها با استفاده از نرمافزار Image J محاسبه شد. همچنین از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی برای مقایسۀ گروهها استفاده شد. نتایج نشان داد که بهدنبال شش هفته تمرین تناوبی شدید شنا با و بدون مکملدهی رزوراترول، در میانگین مساحت هپاتوسیتها در گروههای پژوهش کاهش معناداری وجود داشت که این کاهش در گروه تمرین در مقایسه با دیگر گروهها درخور توجه بود، اما این تغییر در هستههای پلیپلوئید معنادار نبود (P ≤ ۰٫۰۵). این تفاوت معنادار بین میانگین مساحت هپاتوسیتها در بین گروههای کنترل و تمرین (P = 0.0001)، کنترل و جوان (P = 0.0001)، حـلال و مکـمل (P = 0.012)، حلال و تمرین (P = 0.0001)، حلال و جوان (P = 0.0001)، مکمل و تمرین + مکمل (P = 0.0001)، مکمل و تمرین (P = 0.002)، مکمل و جوان (P = 0.003)، تمرین + مکمل و تمرین (P = 0.0001) و تمرین + مکمل و جوان (P = 0.0001) بود. بین سایر گروهها تفاوت معنادار وجود نداشت. به نظر میرسد انجامدادن یک دورۀ ششهفتهای تمرین شدید تناوبی شنا با مکملدهی رزوراترول میتواند مساحت هپاتوسیتها را کاهش دهد.
کلیدواژهها
تمرین تناوبی شدید شنا رزوراترول مساحت هپاتوسیتها هستههای پلیپلوئید، فیزیولوژی ورزشی