تاثیر شش ماه تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی IL1β، TNF-α و حجم مغز زنان ۵۰-۶۵ ساله‌ی مبتلا به سندرم متابولیک

علی اوصالی;

مجله پزشکی تبریز

چکیده

زمينه: افزایش سن، سندرم متابولیک و عوامل التهابی از عوامل موثر در کاهش حجم مغز می‌باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثرگذاری شش ماه تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح پلاسمایی IL1β، TNF-α و سطوح مغز زنان ۵۰-۶۵ ساله‌ی مبتلا به سندرم متابولیک می‌باشد. روش‌ کار: ۲۴ زن مبتلا به سندرم متابولیک به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه ۱۲ نفری تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، در یک برنامه تمرینی هوازی شش ماهه که هر هفته سه جلسه، هرجلسه شامل سه ست تمرینی و دو ست استراحت بود شرکت کردند. در ابتدا مدت زمان ست تمرینی ۸ دقیقه بود که با سپری شدن هر هفته تا هفته دوازدهم، یک دقیقه به مدت زمات ست های تمرینی افزوده می شد. تصویر برداری از سطوح مغز و خون‌گیری برای اندازه‌گیری TNF-α و IL1β قبل و شش ماه بعد انجام گرفت. برای تجزیه تحلیل داده‌ها از روش آماری تی مستقل و تی جفتی استفاده گردید. سطح معنی‌داری (۰۵/۰≥P) در نظر گرفته شد. يافته‌ها: شش ماه تمرین هوازی موجب کاهش معنی‌دار TNF-α و IL1β شد (۰۵/۰˂P). سطوح مغز در اثر شش ماه تمرین هوازی تفاوت معنی‌داری نکرد (۰۵/۰˃P). نتيجه‌ گيري: با توجه به نتایج مذکور این احتمال وجود دارد که تعدیل زمان و شدت تمرین ورزشی موجب تاثیر تمرین بر حجم مغز شود.
کلید واژه ها: تمرین هوازی، IL1β، TNF-α، سطوح مغز، سندرم متابولیک

متن کامل رایگان