ایمان زکوی
دانشکده علوم پزشکی و خدمات درمانی آبادان
مجله فیزیولوژی ورزشی
هدف از این پژوهش، تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی – مقاومتی) بر مقادیر میوستاتین پلاسمایی نوجوانان چاق بود. این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. تعداد ۳۰ نوجوانان چاق به طور تصادفی در دو گروه تجربی (قد ۲۸/۱۶۵ سانتی متر ، وزن ۵۳/ ۸۵کیلوگرم، سن ۷۳/۱۳سال) و گروه کنترل (قد۵۴/۱۶۴ سانتی متر، وزن ۰۲/۸۳کیلوگرم، سن ۹۳/۱۳سال) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی برنامه تمرین ترکیبی (تمرین هوازی شامل دویدن روی نوارگردان را به مدت ۲۰ دقیقه و ( تمرین مقاومتی با شدت ۷۰ درصد یک تکرار بیشینه (۱RM) با ۱۰ تکرار در هر حرکت برای ۲ نوبت) را به مدت ۱۲ هفته انجام دادند. در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند و تنها پی گیری شدند. نمونه خونی در حالت ناشتا طی دو مرحله، ۴۸ ساعت قبل و بعد از تمرینات برای سنجش میزان پلاسمایی میوستاتین گرفته شد. برای مقایسه درون گروهی از آزمون t همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که مقادیر وزن (P=0.000)، درصد چربی (P=0.000)، شاخص توده بدنی (P=0.000) و میوستاتین (P=0.000) متعاقب انجام ۱۲ هفته تمرین ترکیبی به طور معنی داری کاهش یافت و حداکثر اکسیژن مصرفی (P=0.012) به طور معنی داری افزایش یافت (P≤۰٫۰۵). می توان نتیجه گیری کرد ۱۲ هفته تمرین ترکیبی وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و مقادیر پلاسمایی میوستاتین را در نوجوانان چاق کاهش می دهد. بنابراین اجرای برنامه تمرینی ترکیبی ممکن است در کاهش میوستاتین، پیشگیری آتروفی و کاهش توده عضلانی نوجوانان چاق موثر باشد.
کلیدواژگان
تمرین ترکیبی؛ میوستاتین؛ نوجوانان چاق