دکتر طوبی کاظمی، دکتر شیلا نایبی فر * ، دکتر محمد اسماعیل افضل پور
دکتری فیزیولوژی ورزش دانشگاه سیستان و بلوچستان
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
مقدمه: در این مطالعه، تاثیر ۱۰ هفته تمرینات تناوبی شدید و مصرف مکمل زنجبیل بر سازگاریهای ساختاری و عملکردی قلبی در زنان دارای اضافه وزن بررسی شد. مواد و روشها: در این تحقیق نیمه تجربی تصادفی شده شاهددار، ۲۴ زن دارای اضافه وزن سالم (سنین ۳۰-۲۰ سال) به طور تصادفی در سه گروه زنجبیل (۸=تعداد)، تمرین+ زنجبیل (۸=تعداد) و تمرین+دارونما (۸=تعداد) تقسیم شدند و به مدت ۱۰ هفته به انجام تمرین تناوبی شدید )۴۰ متر سرعت رفت و برگشت) و مصرف روزانه ۳ گرم قرص زنجبیل یا دارونما پرداختند. یافتهها: افزایش معنیدار ابعاد بطن چپ سیستولی (LVDs) در گروههای تمرین+زنجبیل (۰۰۶/۰p=) و تمرین+دارونما (۰۰۲/۰p=)؛ و افزایش حجم ضربهای (۰۱۹/۰p=) و قطر دهلیز چپ (۰۱۵/۰p=) در گروه تمرین+زنجبیل مشاهده شد. به علاوه، کاهش معنیدار فشار سیستولی در گروههای تمرین+زنجبیل (۰۰۱/۰p=) و زنجبیل (۰۰۱/۰p=) و کاهش معنیدار فشار دیاستولی در گروه زنجبیل (۰۱/۰p=) وجود داشت. اختلاف معنیداری بین سه گروه در میانگین تغییرات هیچ یک از شاخصها به دست نیامد (۰۵/۰<p). نتیجهگیری: تمرین تناوبی شدید به تنهایی یا همراه با مکمل زنجبیل، بهبود نسبی ویژگیهای ساختاری و عملکردی قلب زنان دارای اضافه وزن را به همراه دارد؛ در حالی که زنجبیل به تنهایی، اثرات کاهندهای بر فشار خون سیستول و دیاستول دارد. بین انجام تمرینات تناوبی شدید و مصرف زنجبیل بر سازگاریهای ساختاری و عملکردی قلبی، تفاوت معنیداری مشاهده نشد.
واژههای کلیدی: تمرین تناوبی شدید، سازگاریهای ساختاری و عملکردی قلب، زنجبیل، اضافه وزن