تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن STAT-3، آنژیوپویتین-۱ و میزان پروتئین tie-2 در موش‌های مبتلا به سرطان پستان

مرتضی احمدیان، کمال عزیزبیگی ، مریم دلفان، سیروان اتشک

بیماری های پستان

مقدمه: آنژیوژنز نقش بسیار مهمی در رشد فیزیولوژیکی بافت‏ها و تومورها دارد. با توجه به نقش کلیدی STAT-3 و آنژیوپویتین-۱- tie-2 در آنزیوژنز تومور، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۱۰ هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن STAT-3، آنژیوپویتین-۱، میزان پروتئین tie-2 و میزان رشد تومور در موش ‏های مبتلا به سرطان پستان بود.
روش بررسی: ۱۲ سر موش آزمایشگاهی نژاد BALB/c (سن ۸-۶ هفته، وزن ۰۵/۱ ± ۱۹گرم) پس از القا سرطان (تزریق MC4-L2 زیر پوستی به پهلوی راست موش‏ها) به شکل تصادفی در گروه تمرینات تناوبی شدید (۶n=) و گروه بدون فعالیت (۶n=) قرار داده شدند. هر جلسه تمرین تناوبی شدید به ‏صورت پنج روز در هفته و به مدت ۱۰ هفته اجرا شد. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه‌ تمرینات تناوبی، حیوانات قربانی و بافت تومور جدا شد و بیان ژن STAT-3و آنژیوپویتین-۱ به روشqreal time PCR و میزان پروتئین tie-2به روش وسترن بلات اندازه‏گیری شد. تغییرات حجم تومور نیز با استفاده از کالیپر دیجیتالی هر هفته مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ‏ها: نتایج این تحقیق کاهش معناداری در بیان STAT-3 و آنژیوپویتین-۱و میزان تغییرات حجم تومور و  tie-2در گروه تمرینات تناوبی با شدت نسبت به گروه کنترل نشان داد (۰۵/۰>p).
نتیجه ‏گیری: به‏ نظر می ‏رسد تمرینات تناوبی شدید از طریق کاهش بیان برخی از عوامل پیش‏ برنده آنژیوژیز می­تواند سرعت پیشرفت تومورها را کاهش دهد و  یک روش غیردارویی موثری در جهت کاهش رشد تومورها مورد استفاده قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: سرطان پستان، تمرین تناوبی شدید، آنژیوژنز، STAT-3، آنژیوپویتین-۱ و tie-2

متن کامل رایگان