تاثیرهشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر سطح سرمی پروتئین واکنشی C و مولکول های چسبان در مردان مبتلا به نارسایی قلبی

تاثیرهشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر سطح سرمی پروتئین واکنشی C و مولکول های چسبان در مردان مبتلا به نارسایی قلبی

مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

لادن حسینی ابریشمیorcid 1؛ سید محمود حجازی orcid 2؛ امیر رشیدلمیرorcid 3؛ رامبد خواجه ایorcid 4
۱دانشجوی دکتری، گروه تربیت بدنی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.
۲استادیار، گروه تربیت بدنی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
۳دانشیار گروه تربیت بدنی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
۴عضو هیات علمی گروه تربیت بدنی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

چکیده

شواهد نشان داده اند که مولکول های چسبان و میانجی های التهابی نقش مهمی در پاتوژنز آترواسکلروز دارند. هدف تاثیرهشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر سطح سرمی پروتئین واکنشی C و مولکول های چسبان در مردان مبتلا به نارسایی قلبی بود.
روش کار
در این پژوهش، ۴۲ نفر مرد میانسال با نارسایی قلبی، هدفمند انتخاب و تصادفی به سه گروه مساوی(۱۴ نفر) تمرین هوازی تداومی، هوازی تناوبی و کنترل تقسیم شدند. تمرین تداومی(شدت ۴۵ تا ۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه) و تمرین تناوبی(شدت ۴۵ تا ۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه با استراحت ۵ تا ۱۰ دقیقه ای بین هر تناوب) به مدت هشت هفته(سه روز در هفته) بود. قبل و پس از اجرای تمرین نمونه خونی از سه گروه گرفته، به روش الایزا اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ در سطح معنی داری ۰۵/۰≥P استفاده شد.
نتایج
پس از هشت هفته تمرین سطح سرمی پروتئین واکنشی C، مولکول چسبان سلولی-۱ و مولکول چسبان عروقی-۱ در دو گروه تمرینی کاهش معنی دار داشت(P ≤ ۰٫۰۵)، ولی در گروه کنترل تفاوتی معنی دار دیده نشد. در سطوح hs-CRP (P = 0.023) و VCAM-1(P = 0.0001) در هر سه گروه تفاوت معنی داری دیده شد، اما تفاوت معنی داری در سطح ICAM-1(P = 0.17). در بین سه گروه مشاهده نشد.
نتیجه گیری
تمرین هوازی با کاهش سطوح hs-CRP و VCAM-1 احتمالا نقش موثری در پیشگیری و کنترل بیماری های قلبی-عروقی مردان نارسایی قلبی دارد.
کلیدواژه‌ها
“hs-CRP”؛ “ICAM-1″؛ “VCAM-1″؛ “تمرین هوازی”؛ “نارسایی قلبی”، فیزیولوژی ورزشی