تاثير کورکومين بر تخمدان پلی کيستيک القا شده با استراديول والرات در موش صحرايی

محمد نبيونی*، شيما محمدی، پروين کايدپور ، لطيفه کريم زاده
دانشيار دانشگاه خوارزمی

مجله پزشکی فیض

سابقه و هدف: سندروم تخمدان پلی‌کيستيک (PCOS) سندرومی با اختلالات اندوکرينی و متابوليکی پيچيده است که با عدم تخمک-گذاری مزمن، تخمدان پلی کيستيک و هيپرآندروژنيسم مشخص می شود. کورکومين ماده ای با اثر آنتی اکسيدانی و ضد التهابی است. در اين مطالعه اثر درمانی کورکومين بر سندروم تخمدان پلی کيستيک در موش های صحرايی بالغ مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربی القای سندروم بواسطه ی تزريق زيرپوستی استراديول والرات با دوز mg/kg 2 به ۶۰ سر موش صحرايی ماده ويستار ۱۷۰ گرمی انجام گرفت. گروه کنترل هيچ تزريقی دريافت نکرد. پس از ۶۰ روز، حيوانات به گروه های کنترل، PCOS و PCOS تيمار شده با کورکومين (mg/kg 100،۲۰۰،۳۰۰،۴۰۰) تقسيم شدند. پس از ۱۴ روز تيمار درون صفاقی کورکومين، خون و تخمدان های همه گروه ها به منظور مطالعات بافت شناسی و سرولوژيک برداشته شدند.
نتايج: تخمدان های تيمار شده با غلظت های بالای کورکومين افزايش لايه گرانولوزا، کاهش غلاف فوليکولی، نبود کيست و کاهش فوليکول‌های بدوی را به صورت معنی داری نسبت به گروه PCOS نشان دادند. هم چنين، اجسام زرد که در تخمدان پلی کيستيک به ندرت وجود داشتند، ظاهر شد که می تواند نشان دهنده آغاز مجدد اوولاسيون باشد. تغييرات سرولوژيک نيز به صورت افزايش FSH و پروژسترون، کاهش LH، استراديول و تستوسترون مشاهده شد.
نتيجه گيری: احتمال می رود کورکومين با اثرات آنتی اکسيدانی و ضد التهابی خود بتواند در تعديل علايم PCOS موثر واقع شده و باعث آغاز مجدد اوولاسيون گردد.
واژه‌های کلیدی: سندروم تخمدان پلی کيستيک، استراديول، جسم زرد، کورکومين،

متن کامل مقاله رایگان