مليحه مرشدی، دکتر موج خالقی، مريم آذرمی، عقيله محمدزاده ، دکتر علی گل *
مجله پزشکی زنجان
زمينه و هدف: گياهان دارويی درطول تاريخ جايگاه خود را در زندگی انسان به عنوان عوامل دارويی و درمانگر تثبيت کردهاند. چای سبز حاوی ترکيبهای پلیفنلی از جمله کاتچينها و فلاونوئيدها است که اثرات بيولوژيکی دارند. با توجه به اثرات کاتچينهای موجود در اين گياه بر سطح هورمونهای جنسی در موش نر، اين تحقيق با هدف بررسی اين گياه بر هورمونهای جنسی و گنادوتروپينها در موشهای صحرايی ماده انجام گرفت.
روش برررسی: در اين مطالعهی تجربی، ۱۵ سر موش صحرايی ماده نژاد ويستار به ۳ گروه ۵ تايی تقسيم شدند. دو گروه چای سبز را به ترتيب به ميزان ۵/۱درصد و ۵/۳ درصد بهعنوان تنها منبع آب آشاميدنی دريافت کردند و گروه کنترل فقط از آب برای نوشيدن استفاده کرد. نمونههای خونی در پايان روز ۲۸ تهيه و غلظت هورمونهای LH، FSH، استروژن و پروژسترون اندازهگيری شد.
يافتهها: نتايج به دست آمده نشان داد که غلظت سرمی LH و استروژن در گروه دريافت کننده چای سبز نسبت به گروه نرمال کاهش معنیداری يافت (بهترتيب ۰۰۱/۰ ,P<05/0P<). غلظت سرمی FSH افزايش داشت اما معنیدار نبود. غلظت سرمی پروژسترون نيز در گروههای دريافت کنندهی چای سبز نسبت به گروه نرمال افزايش معنیداری يافت (۰۰۱/۰P<).
نتيجه گيری: با توجه به يافتههای اين پژوهش چای سبز باعث کاهش غلظت LH و استروژن و افزايش پروژسترون و بر غلظت FSH نيز بی تاثير است.
واژگان کليدی: استروژن، پروژسترون، گنادوتروپين، چای سبز، موش صحرايی،