تاثير چاقی و کاهش وزن ناشی از تمرين‌های استقامتی بر بيان UCP3 mRNA در موش‌های نژاد C57BL/6

دکتر حميد محبی، آقای هادی روحانی، دکتر صادق حسن نيا ، دکتر نازنين پيروزنيا

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر چاقی و کاهش وزن ناشی از تمرين‌های استقامتی بر بيان ژن UCP3 mRNA در موش­های چاق نژادC57BL/6  بود. مواد و روش‌ها: ۲۴ سر موش نژاد C57BL/6 به مدت ۱۲ هفته از غذای پرچرب و ۶ سر ديگر (گروه NB) نيز از غذای معمولی تغذيه کردند. ۶ سر موش چاق (گروه OB) پس از دوره چاق شدن کشته شدند.۱۲ سر پس از دوره چاق شدن در دو گروه جداگانه تمرين با شدت بالا (گروه HI) (معادل ۷۵% VO2max) و تمرين با شدت پائين (گروه LI) (معادل ۵۰% VO2max) به مدت ۱۲ هفته و هر هفته ۵ جلسه تمرين کردند. گروه کنترل (گروه OC) نيز تا پايان دوره بدون هيچ فعاليتی در قفس نگه‌داری شدند. وزن موش­ها به صورت هفتگی اندازه‏گيری و ثبت شد. بيان ژنUCP3 در سطح mRNA در عضله‌ی دوقلوی موش­ها با استفاده از روش Real Time PCR و FFA پلاسما به روش الايزا اندازه‏گيری شدند. يافته­ها: کاهش وزن گروه­های تمرينی از هفته‌ی ۸ کاهش معنی‌داری داشت (۰۵/۰>P). ميانگين ميزان بيان نسبی UCP3 mRNA در گروه HI و LI به طور معني­داری کمتر از گروه OC بود (۲۵/۰±۵/۰ و۹۶/۰±۰۴/۱ واحد در مقابل ۵۷/۰±۵۸/۲ واحد، ۰۵/۰>P). ميانگين FFA در گروه OB و HI به طور معني­داری کمتر از گروه LI بود (۰۵/۰>P). نتيجه‌گيری: زمانی که انرژی دريافتی افزايش يافته و در پی آن وزن بدن افزايش مي­يابد، UCP3 نيز افزايش می‌يابد تا گرمازايی و هم‌چنين اکسيداسيون اسيدهای چرب را افزايش دهد. اما در مقابل، با کاهش وزن ناشی از فعاليت ورزشی، مقادير UCP3 نيز کاهش می‌يابد تا با اين روند مقابله کند.

واژه‌هاي كليدي: چاقي، کاهش وزن، تمرين‌هاي استقامتي، UCP3 mRNA