تاثير يک جلسه فعاليت درمانده‌ساز بی‌هوازی بر نيمرخ چربی‌های خون در افراد فعال و غيرفعال

مجيد کاشف، سارا زارع کاريزک* ، ميثم شعبانی نيا
دانشجوی دکتری فيزيولوژی ورزش گروه فيزيولوژی ورزشی، دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايی، تهران، ايران

مجله افق دانش

اهداف: افزايش سطح چربی‌های مضر خون مانند ليپوپروتئين کم‌چگال، تری‌گليسريد، کلسترول تام و کاهش در ميزان چربی‌های مفيد آن مانند ليپوپروتئين‌ پُرچگال از مهم‌ترين عوامل خطرزای ابتلا به بيماری‌های قلبی- عروقی است. هدف از پژوهش حاضر مقايسه تاثير يک جلسه فعاليت ورزشی شديد درمانده‌ساز بر نيمرخ چربی‌های خون در افراد فعال و غيرفعال بود. مواد و روش‌ها: پژوهش نيمه‌تجربی حاضر در ميان پسران دانشجوی تربيت بدنی و غيرتربيت بدنی دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايی تهران انجام شد و ۲۰ نفر به‌صورت هدفمند و بر پايه اطلاعات پزشکی انتخاب و به دو گروه مردان فعال و غيرفعال تقسيم شدند. پرسش‌نامه فعاليت بدنی مشتمل بر ۱۶ سئوال برای سنجش ميزان فعاليت بدنی و از آزمون کانينگهام فالکنر به‌عنوان فعاليت ورزشی شديد و درمانده‌ساز استفاده شد. همه نمونه‌های خونی به صورت ناشتا، از مويرگ انگشتان در حالت نشسته جمع‌آوری شد. تجزيه و تحليل آماری داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 20 با استفاده از آزمون‌های T مستقل، T همبسته، تحليل کواريانس و واريانس با اندازه‌های مکرر و ضريب همبستگی پيرسون انجام شد. يافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بين وزن (۰۳۱/۰=p) و شاخص‌های BMI (05/0=p)، BF (028/0=p) و VF (01/0=p) بين افراد فعال و غيرفعال مشاهده شد. بين شاخص‌های آنتروپومتريک و تمام شاخص‌های چربی خون همبستگی معنی‌داری وجود داشت (۰۵/۰p<) که اين همبستگی در مورد HDL-C معکوس بود. نتيجه‌گيری: فعاليت ورزشی شديد درمانده‌ساز تک‌جلسه‌ای باعث افزايش سطح LDL-C، TG، TC و نسبت LDL-C/HDL-C می‌شود ولی تاثيری بر سطح HDL-C ندارد.
واژه‌های کلیدی: کلسترول؛ تری‌گليسريدها؛ ليپوپروتئين‌ها (LDL)؛ ليپوپروتئين‌ها (HDL)،

متن کامل مقاله رایگان