محمدرضا کردی۱، امين نکويی۱، احد شفيعی * ، وحيد حديدی۱
۱- گروه فيزيولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ايران
کارشناس ارشد فيزيولوژی ورزش گروه فيزيولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ايران، گروه فيزيولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ايران
مجله پزشکی اراک
زمينه و هدف: از جمله سازگاریهای مهمی که همراه با ورزش رخ میدهد، افزايش چگالی مويرگی يا رگزايی است. عامل رشد آندوتليال عروقی، يک نقش ميتوژنيک برای سلولهای آندوتليال دارد و واسطه مهمی در فرآيند رگزايی به شمار میرود. هدف از تحقيق حاضر، مقايسه تاثير دو نوع تمرين استقامتی بر ميزان بيان ژن عامل رشد آندوتليال عروقی در رتهای نر سالم بود.
مواد و روشها: در اين پژوهش تجربی- آزمايشگاهی، ۱۸ سر رت نر نژاد ويستار در سن هشت هفتگی با ميانگين وزن ۷۷/۹±۵/۲۱۰ گرم انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل(۶=n)، گروه ET(6=n) و گروه HIIT(6=n) تقسيم شدند. تمرين تداومی هوازی پنج روز در هفته و در مجموع به مدت هشت هفته شامل ۳۰ دقيقه با شدت ۷۰ تا ۷۵ درصد VO2max و تمرين تناوبی شديد شامل سه تناوب به مدت چهار دقيقه با شدت ۹۰ تا ۱۰۰ درصد VO2max و دو دقيقه با شدت ۵۰ تا ۶۰ درصد VO2max بود. سنجش بيان ژن عامل رشد آندوتليال عروقی با تکنيک واکنش زنجيرهای پلی مراز زمان – واقعی انجام گرفت. برای تعيين معنیدار بودن متغيرها بين گروههای تحقيق، از آزمون آماری تحليل واريانس يکطرفه و آزمون تعقيبی توکی استفاده شد.
يافتهها: نتايج نشان داد که سطح بيان ژن عامل رشد آندوتليال عروقی در گروه تمرين هوازی تداومی و تناوبی شديد نسبت به گروه کنترل افزايش داشته است که اين افزايش از لحاظ آماری معنیدار بود(۰۰۶/۰p= ، ۲۴۳/۷F= ). تغييرات در دو گروه تمرينات هوازی تداومی و تناوبی شديد نسبت به يکديگر معنیدار نبوده است.
نتيجهگيری: براساس يافتههای اين تحقيق، افزايش سطح بيان ژن عامل رشد آندوتليال عروقی در هر دو گروه تمرين احتمالاً باعث عملکرد پروآنژيوژنزی سلولهای اندوتليال میشود و افزايش VO2max رتها در پی هشت هفته میتواند ناشی از افزايش فرآيند رگزايی باشد. تمرين تناوبی شديد ممکن است باعث سازگاریهای سريعتری نسبت به تمرينات تداومی هوازی در بدن موجود زنده شود.
واژههای کلیدی: رگزايی، تمرينات تداومی هوازی، تمرينات تناوبی شديد، عامل رشد اندوتليال عروقی،