تاثير دوازده هفته تمرين هوازی بر سطح سرمی لپتين، واسپين و برخی شاخص‌های استرس اکسيداتيو در زنان ميانسال چاق

دکتر محمود حجازی*، زينب نظام دوست۲ ، دکتر مرضيه ثاقب جو۳ ( مجله غدد و متابولیسم)

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور تعيين تاثير ۱۲ هفته تمرين هوازی بر سطح سرمی لپتين، واسپين، ظرفيت آنتی‌اکسيدانی تام و مالون دی آلدهيد زنان ميانسال انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ی نيمه تجربي حاضر، ۳۰ نفر زن ميانسال بی‌تحرک (ميانگيـن سن: ۰۲/۳±۳۰/۴۸، نمـايـه‌ی تـوده‌ي­ بـدن: ۲۳/۳±۸۹/۳۰ کيلوگرم بر مترمربع و چربی بـدن: ۷۱/۲±۸۸/۳۲%) انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (۱۵=تعداد) و کنترل (۱۵=تعداد) قرار گرفتند. گروه تجربی، دوازده هفته تمرين هوازی (۳ جلسه در هفته با شدت ۶۵ تا ۷۵% بيشينه ضربان قلب ذخيره) را انجام دادند. نمونه‌گيری خون ۲۴ ساعت قبل و ۴۸ ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی زوجی تجزيه و تحليل شد (۰۵/۰>P). يافته‌ها: نتايج، کاهش معنی‌داری در سطح سرمی لپتين و مالون دی آلدهيد (مقادير P به ترتيب ۰۰۹/۰ و ۰۱/۰) و افزايش معنی‌داری در ظرفيت تام آنتی‌اکسيدانی (۰۱/۰=P) در گروه تجربی را نشان داد؛ هم‌چنين درصد چربی در گروه تجربی به طور معنی‌داری کاهش يافت (۰۰۰۱/۰)، بين سطح سرمی واسپين در بين دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (۹۳/۰=P). نتيجه‌گيری: انجام تمرين‌های هوازی منظم به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن زنان چاق منجر می‌گردد. با توجه به اين که توليد لپتين در بافت چربی صورت می‌گيرد، به دنبال کاهش درصد چربی، سطح سرمی لپتين نيز کاهش يافته است. از سوی ديگر، تمرين هوازی با کاهش غلظت سرمی مالون دی آلدهيد و افزايش ظرفيت آنتی‌اکسيداني می‌تواند به بهبود روند اکسيدانتی/آنتی‌اکسيدانتی در بدن منجر شود.
واژه‌های كليدي: تمرين هوازی، لپتين، واسپين، مالون دی آلدهيد، ظرفيت تام آنتی‌اکسيدانی، زنان ميانسال،

متن کامل مقاله رایگان