بتول ماندنی *، مهرناز سعادت آبادی ، مژگان فرهبد
مجله طب جانباز
چکيده اهداف : جانبازان بدليل مواجهه با حوادث استرس زای جنگ، با مشکلات جسمی و روانی زيادی روبرو می شوند که اين امر می تواند بطور جدی کيفيت زندگی جانباز را تحت تاثير قرار دهد. يکی از درمانهای غيردارويی که می تواند در بهبود کيفيت زندگی اين جانبازان نقش داشته باشد، تمرينات فيزيکی و ورزشی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثير برنامه ورزشی گروهی بر کيفيت زندگی جانبازان با تشخيص اختلال استرس پس از سانحه می باشد. روشها : دراين مطالعه کارآزمايی بالينی تصادفی يک سويه کور، کيفيت زندگی ۳۰ جانباز با تشخيص اختلال استرس پس از سانحه از جامعه در دسترس در يکی از بيمارستانهای شهر اهواز در۲ گروه ۱۵ نفره ارزيابی شد. برنامه درمانی شامل برنامه ورزشی گروهی بود که به مدت ۱۲ هفته، هر هفته ۲ جلسه و هر جلسه به مدت ۴۰ دقيقه در گروه آزمون صورت گرفت. ارزيابی توسط پرسشنامه استاندارد SF36، قبل، بعد و يک ماه پس از اتمام مداخلات صورت گرفت. يافته ها : آناليز اطلاعات نشان دهنده اختلاف معنادار آماری درگروه آزمون نسبت به گروه کنترل در جلسه پس از درمان در مقياس روانی کيفيت زندگی (P=0.031)، مقياس جسمی کيفيت زندگی(P<0.01) و همچنين ميانگين کل نمرات(P=0.012) بود. نتيجه گيری : تمرينات فيزيکی و فعاليتهای ورزشی گروهی هوازی می تواند به بهبود کيفيت زندگی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در حيطه های سلامت جسمی و روانی کمک کند.
واژه های کليدی: کيفيت زندگی، جانبازان، اختلال استرس پس از سانحه، تمرينات فيزيکی،