تأثیر ۱۴ هفته فعالیت استقامتی بر بیان miR-1 بطن چپ رت‌های نر نژاد ویستار

حمد فتحی ۱ ؛ رضا قراخانلو۲ ؛ حمید رجبی۳
۱استادیار فیزیولوژی ورزش گروه تربیت بدنی، دانشگاه لرستان، خر مآباد، ایران
۲دانشیار، گروه تربیت بدنی، دانشکدة علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
۳دانشیار، دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران

مجله علوم زیستی ورزشی
چکیده
miR-1 در بسیاری از فرایندهای سلولی از جمله هایپرتروفی بافت عضلانی (اسکلتی و قلبی) درگیر است. فعالیت‌های استقامتی نیز موجب هایپرتروفی قلب می‌شود، بنابراین هدف این مطالعه بررسی اثر فعالیت استقامتی بر بیان miR-1 قلب است. بدین منظور ۱۴ رت در شرایط کنترل‌شده (دما، چرخۀ روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری شدند و بعد از آشناسازی با پروتکل تمرینی به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی یک برنامۀ (۱۴ هفته‌ای) استقامتی را روی تردمیل اجرا کرد. در ادامه ۴۸ ساعت پس از پایان آخرین جلسۀ تمرینی بی‌هوش و تشریح شدند، سپس قلب و بطن چپ آنها خارج و با استفاده از روش Real time-PCR  میزان بیان miR-1 قلب آنها اندازه‌گیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t اطلاعات به‌دست‌آمده ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در میانگین بیان miR-1 قلب گروه کنترل و تجربی وجود ندارد (۱۹۱٫P=). فعالیت استقامتی بر بیان miR-1 قلب تأثیر معناداری نداشت، احتمال دارد تغییرات miR-1 هرچند کم، در سطح پروتئین ژن‌های هدف آن مشخص شود.
کلیدواژه ها
بطن چپ؛ فعالیت استقامتی؛ قلب؛ miR-1

متن کامل مقاله رایگان