تأثیر ۱۲ هفته تمرینات تناوبی شدید (HIIT) بر بیان ژن MTNR1B و سطوح انسولین و گلوکز در رت‌های دیابتی نوع ۲

Mohammad Rashidi1
Mojtaba Eizadi2
۱- گروه فیزیولوژی ورزشی- واحد سمنان- دانشگاه آزاد اسلامی- سمنان- ایران.
۲- گروه فیزیولوژی ورزشی- واحد ساوه- دانشگاه آزاد ساوه- ساوه- ایران.

مجله دانش و تندرستی

چکیده

مقدمه: ژن MTNR1B با میزان ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است و افزایش بیان آن خطر دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر ۱۲ هفته تمرینات تناوبی شدید بر بیان ژن MTNR1B و گلوکز و انسولین ناشنا در رت‌های نر ویستار مبتلا‌به دیابت نوع ۲ است.

مواد و روش‌ها: دراین مطالعه از ۳۰ سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی ۲۰±۲۲۰گرم، استفاده شد. در طول دوره در شرایط استاندارد یعنی دمای ۳±۲۲ سانتی‌گراد و رطوبت ۴۵ درصد و دوره‌های ۱۲ ساعته متوالی نور و تاریکی نگهداری شدند. رت‌ها به سه گروه تقسیم شدند. القای دیابت از طریق محلول نیکوتین آمید و STZ انجام شد و برنامه تمرینی برای یک دوره تمرینات تناوبی شدید به مدت ۱۲ هفته به تعداد ۵ جلسه ۳۰ دقیقه‌ای در هفته بود. غلظت گلوکز به روش آنزیمی رنگ‌سنجی گلوکز اکسیداز، انسولین به روش الیزا و بیان ژن به روش RT-Real time PCR اندازه‌گیری شد.

نتایج: برنامه تمرینی به کاهش سطوح گلوکز ناشتا و افزایش سطوح انسولین سرم نسبت‌به گروه دیابتی کنترل منجر شد (۰۰۱/۰=P). از طرفی، اجرای تمرینات تناوبی شدید بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس را به میزان ۳۹ درصد نسبت‌به گروه کنترل دیابتی کاهش داد (۰۲۳/۰=P). ارتباط معکوس و معنی‌داری بین سطوح نسبی بیان MTNR1B و سطوح نسبی انسولین سرم در گروه اینتروال نسبت‌به کنترل مشاهده شد (۰۳۹/۰=P، ۸۴/۰=r).

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دوازده هفته ورزش تناوبی شدید باعث کاهش گلوکز خون و افزایش سرم انسولین و کاهش بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس مي‌شود.

واژه های کلیدی

بیان ژن MTNR1B، رت‌های دیابتی نوع ۲، تمرینات تناوبی شدید، سطوح گلوکز، سطوح انسولین

متن کامل