تأثیر ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT)‌ بر عملکرد ریوی، سطوح سرمی لپتین و نیم‌رخ لیپیدی در مردان چاق غیرفعال

بختیار ترتیبیان، حسام شریفی ، بهمن ابراهیمی ترکمانی
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولو›ی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی دانشگاه ارومیه،ارومیه، ایران

مجله دانشور پزشکی
مقدمه ‌و هدف: به‌نظر می‌رسد چاقی و درصد چربی بدن با مشکلات تنفسی همراه است؛ هرچند سازوکار این هم‌بستگی به‌خوبی روشن نیست. بدین منظور، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۱۲ هفته تمرین HIIT‌ بر غلظت‌های لپتین، نیم‌رخ ‌لیپیدی و کارکرد ریوی در مردان چاق غیرفعال بود.

مواد و روش‌ها: بیست‌ودو مرد چاق غیرفعال با دامنۀ سنی ۱۸ تا ۳۰ سال به‌صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و سپس به‌صورت تصادفی به ۲ گروه کنترل (۱۱ نفر) و تمرین (۱۱ نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرین به‌مدت ۱۲ هفته، هفته‌ای ۳ جلسه با ضربان قلب ۷۰ تا ۸۵درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. سطوح سرمی لپتین و نیم‌رخ ‌لیپیدی و عملکرد ریوی قبل و بعد از برنامۀ تمرینی اندازه‌گیری شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آماری تی جفت‌شده، ضریب هم‌بستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰>p استفاده شد.

نتایج: سطوح لپتین (۰۰۱/۰=p) و کلسترول (۰۰۱/۰=p) بعد از ۱۲ هفته تمرین  HIITکاهش معنی‌داری نشان دادند. همچنین میزان HDL افزایش و تری‌گلیسیرید، LDL و VLDL کاهش غیرمعنی‌داری داشتند (۰۵/۰<p). درمورد شاخص‌های ریوی هم این نوع تمرین باعث افزایش معنی‌دار FVC شد (۰۰۳/۰=p).

نتیجه‌گیری: دوازده هفته تمرین HIIT می‌تواند میزان کلسترول و لپتین را در مردان چاق غیرفعال کاهش دهد که این کاهش با افزایش عملکرد ریوی مرتبط با تغییرات چربی بدن همراه شد که بیانگر اثرات مثبت فعالیت ورزشی HIIT بر تعدیل شاخص‌های مرتبط با چاقی می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی شدید، لیپیدها، لپتین، ظرفیت حیاتی اجباری، حجم هوای بازدمی اجباری در ثانیۀ اول

متن کامل مقاله رایگان