تأثیر یک دوره تمرین هوازی بر فاکتور رشد فیبروبلاست ۲۱ و آدیپونکتین در مردان چاق

آسیه عباسی دلویی ۱؛ میلاد ملکی دلارستاقی۲
۱استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی واحد آیت‌الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
۲کارشناس‌ارشد فیزیولوژی ورزشی واحد آیت‌الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی بر فاکتور رشد فیبروبلاست ۲۱ و آدیپونکتین در مردان چاق بود. بدین منظور، ۲۰ مرد چاق انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی (سن ۳۴/۳±۴۰/۲۹سال، قد ۰۵۳/۰±۸۰/۱ سانتی‌متر، وزن ۸۶/۷±۱۰/۱۰۸ کیلوگرم و شاخص تودۀ بدن ۶۸/۱±۱۳/۳۳ کیلوگرم بر مجذور متر) و کنترل (سن ۳۹/۲±۸۰/۲۹سال، قد ۰۵۲/۰±۷۹/۱ سانتی‌متر، وزن ۱۶/۸±۸۰/۱۰۶ کیلوگرم و شاخص تودۀ بدن ۹۳/۱± ۱۳/۳۳کیلوگرم بر مجذور متر) قرار گرفتند؛ گروه تجربی تمرینات هوازی با شدت ۶۰ تا ۷۵ درصد ضربان قلب هدف را به مدت هشت هفته انجام دادند. نمونه­های خون آزمودنی­ها پس از ۱۲ تا ۱۴ساعت ناشتایی پیش و پس از هشت هفته جمع­آوری شد. داده­ها با استفاده از آزمون کوواریانس در سطح معنا­داری ۰۵/۰P≤ تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که هشت هفته فعالیت هوازی موجب افزایش معنا­دار فاکتور رشد فیبروبلاست ۲۱ (۰۱۱/۰P=)، آدیپونکتین (۰۰۰/۰P=)، عملکرد سلول بتا (۰۰۸/۰P=) و انسولین (۰۰۰/۰P=) در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین سطوح گلوکز پس از هشت هفته فعالیت هوازی در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنا‌داری نداشت (۰۵/۰P>). براساس یافته­های پژوهش حاضر، احتمالاً تمرینات هوازی می­تواند با افزایش سطوح آدیپونکتین و فاکتور رشد فیبروبلاست۲۱ و همچنین تغییرات مطلوب در انسولین سرم، به بهبود عملکرد سلول‌های بتای پانکراس در مردان چاق منجر شود.
کلیدواژه ها
آدیپونکتین؛ تمرین هوازی؛ چاقی؛ فاکتور رشد فیبروبلاست ۲۱

متن کامل مقاله رایگان